Fire Wall

دیواره آتشین (Fire wall) سیستمی است بین کاربران یک شبکه محلی و یک شبکه بیرونی (مثل اینترنت) که ضمن نظارت بر دسترسی ها، در تمام سطوح، ورود و خروج اطلاعات را تحت نظر دارد. بر خلاف تصور عموم کاربری این نرم افزارها صرفاً در جهت فیلترینگ سایت ها نیست. برای آشنایی بیشتر با نرم افزارهای دیواره های آتشین، آشنایی با طرز کار آنها شاید مفیدترین راه باشد. در وهله اول و به طور مختصر می توان گفت بسته های TCP/IP قبل و پس از ورود به شبکه وارد دیواره آتش می شوند و منتظر می مانند تا طبق معیارهای امنیتی خاصی پردازش شوند. حاصل این پردازش احتمال وقوع سه حالت است:
۱) اجازه عبور بسته صادر می شود.
۲) بسته حذف می شود.
۳) بسته حذف می شود و پیام مناسبی به مبدا ارسال بسته فرستاده می شود.

● ساختار و عملکرد

با این توضیح، دیواره آتش محلی است برای ایست بازرسی بسته های اطلاعاتی به گونه ای که بسته ها براساس تابعی از قواعد امنیتی و حفاظتی پردازش شده و برای آنها مجوز عبور یا عدم عبور صادر شود. همانطور که همه جا ایست بازرسی اعصاب خردکن و وقت گیر است دیواره آتش نیز می تواند به عنوان یک گلوگاه باعث بالا رفتن ترافیک، تاخیر، ازدحام و بن بست شود. از آنجا که معماری TCP/IP به صورت لایه لایه است (شامل ۴ لایه: فیزیکی، شبکه، انتقال و کاربردی) و هر بسته برای ارسال یا دریافت باید از هر ۴ لایه عبور کند بنابراین برای حفاظت باید فیلدهای مربوطه در هر لایه مورد بررسی قرار گیرند. بیشترین اهمیت در لایه های شبکه، انتقال و کاربرد است چون فیلد مربوط به لایه فیزیکی منحصر به فرد نیست و در طول مسیر عوض می شود. پس به یک دیواره آتش چند لایه نیاز داریم. سیاست امنیتی یک شبکه مجموعه ای از قواعد حفاظتی است که بنابر ماهیت شبکه در یکی از سه لایه دیواره آتش تعریف می شوند. کارهایی که در هر لایه از دیواره آتش انجام می شود عبارت است از:
۱) تعیین بسته های ممنوع (سیاه) و حذف آنها یا ارسال آنها به سیستم های مخصوص ردیابی (لایه اول دیواره آتش)
۲) بستن برخی از پورت ها متعلق به برخی سرویس ها مثلTelnet، FTP و... (لایه دوم دیواره آتش)
۳) تحلیل برآیند متن یک صفحه وب یا نامه الکترونیکی یا .... (لایه سوم دیواره آتش)
۱) در لایه اول
فیلدهای سرآیند بسته IP مورد تحلیل قرار می گیرد:
▪ آدرس مبدأ:
برخی از ماشین های داخل یا خارج شبکه حق ارسال بسته را ندارند، بنابراین بسته های آنها به محض ورود به دیواره آتش حذف می شود.
▪ آدرس مقصد:
برخی از ماشین های داخل یا خارج شبکه حق دریافت بسته را ندارند، بنابراین بسته های آنها به محض ورود به دیواره آتش حذف می شود. IP آدرس های غیرمجاز و مجاز برای ارسال و دریافت توسط مدیر مشخص می شود. شماره شناسایی یک دیتا گرام تکه تکه شده:
بسته هایی که تکه تکه شده اند یا متعلق به یک دیتا گرام خاص هستند حذف می شوند.
▪ زمان حیات بسته:
بسته هایی که بیش از تعداد مشخصی مسیریاب را طی کرده اند حذف می شوند. بقیه فیلدها:
براساس صلاحدید مدیر دیواره آتش قابل بررسی اند. بهترین خصوصیت لایه اول سادگی و سرعت آن است چرا که در این لایه بسته ها به صورت مستقل از هم بررسی می شوند و نیازی به بررسی لایه های قبلی و بعدی نیست. به همین دلیل امروزه مسیریاب هایی با قابلیت انجام وظایف لایه اول دیواره آتش عرضه شده اند که با دریافت بسته آنها را غربال کرده و به بسته های غیرمجاز اجازه عبور نمی دهند. با توجه به سرعت این لایه هر چه قوانین سختگیرانه تری برای عبور بسته ها از این لایه وضع شود بسته های مشکوک بیشتری حذف می شوند و حجم پردازش کمتری به لایه های بالاتر اعمال می شود.
۲) در لایه دوم
فیلدهای سرآیند لایه انتقال بررسی می شوند:
▪ شماره پورت پروسه مبدأ و مقصد:
با توجه به این مسئله که شماره پورت های استاندارد شناخته شده اند ممکن است مدیر دیواره آتش بخواهد مثلاً سرویس FTP فقط برای کاربران داخل شبکه وجود داشته باشد بنابراین دیواره آتش بسته های TCP با شماره پورت ۲۰ و ۲۱ که قصد ورود یا خروج از شبکه را داشته باشند حذف می کند و یا پورت ۲۳ که مخصوص Telnet است اغلب بسته است. یعنی بسته هایی که پورت مقصدشان ۲۳ است حذف می شوند.
▪ کدهای کنترلی:
دیواره آتش با بررسی این کدها به ماهیت بسته پی می برد و سیاست های لازم برای حفاظت را اعمال می کند. مثلاً ممکن است دیواره آتش طوری تنظیم شده باشد که بسته های ورودی با SYN=۱ را حذف کند. بنابراین هیچ ارتباط TCP از بیرون با شبکه برقرار نمی شود.
▪ فیلد شماره ترتیب و :
Acknowledgement بنابر قواعد تعریف شده توسط مدیر شبکه قابل بررسی اند. در این لایه دیواره آتش با بررسی تقاضای ارتباط با لایه TCP، تقاضاهای غیرمجاز را حذف می کند. در این مرحله دیواره آتش نیاز به جدولی از شماره پورت های غیرمجاز دارد. هر چه قوانین سخت گیرانه تری برای عبور بسته ها از این لایه وضع شود و پورت های بیشتری بسته شوند بسته های مشکوک بیشتری حذف می شوند و حجم پردازش کمتری به لایه سوم اعمال می شود.
۳) در لایه سوم
حفاظت براساس نوع سرویس و برنامه کاربردی صورت می گیرد:
در این لایه برای هر برنامه کاربردی یک سری پردازش های مجزا صورت می گیرد. بنابراین در این مرحله حجم پردازش ها زیاد است. مثلاً فرض کنید برخی از اطلاعات پست الکترونیکی شما محرمانه است و شما نگران فاش شدن آنها هستید. در اینجا دیواره آتش به کمک شما می آید و برخی آدرس های الکترونیکی مشکوک را بلوکه می کند، در متون نامه ها به دنبال برخی کلمات حساس می گردد و متون رمزگذاری شده ای که نتواند ترجمه کند را حذف می کند. یا می خواهید صفحاتی که در آنها کلمات کلیدی ناخوشایند شما هست را حذف کند و اجازه دریافت این صفحات به شما یا شبکه شما را ندهد.

● انواع دیواره های آتش دیواره های آتش هوشمند:

امروزه حملات هکرها تکنیکی و هوشمند شده است به نحوی که با دیواره های آتش و فیلترهای معمولی که مشخصاتشان برای همه روشن است نمی توان با آنها مقابله کرد. بنابراین باید با استفاده از دیواره های آتش و فیلترهای هوشمند با آنها مواجه شد. از آنجا که دیواره های آتش با استفاده از حذف بسته ها و بستن پورت های حساس از شبکه محافظت می کنند و چون دیواره های آتش بخشی از ترافیک بسته ها را به داخل شبکه هدایت می کنند، (چرا که در غیر این صورت ارتباط ما با دنیای خارج از شبکه قطع می شود)، بنابراین هکرها می توانند با استفاده از بسته های مصنوعی مجاز و شناسایی پورت های باز به شبکه حمله کنند. بر همین اساس هکرها ابتدا بسته هایی ظاهراً مجاز را به سمت شبکه ارسال می کنند. یک ***** معمولی اجازه عبور بسته را می دهد و کامپیوتر هدف نیز چون انتظار دریافت این بسته را نداشته به آن پاسخ لازم را می دهد.
بنابراین هکر نیز بدین وسیله از باز بودن پورت مورد نظر و فعال بودن کامپیوتر هدف اطمینان حاصل می کند. برای جلوگیری از آن نوع نفوذها دیواره آتش باید به آن بسته هایی اجازه عبور دهد که با درخواست قبلی ارسال شده اند. حال با داشتن دیواره آتشی که بتواند ترافیک خروجی شبکه را برای چند ثانیه در حافظه خود حفظ کرده و آن را موقع ورود و خروج بسته مورد پردازش قرار دهد می توانیم از دریافت بسته های بدون درخواست جلوگیری کنیم. مشکل این فیلترها زمان پردازش و حافظه بالایی است که نیاز دارند. اما در عوض ضریب اطمینان امنیت شبکه را افزایش می دهند.

● دیواره های آتش مبتنی بر پروکسی:

دیواره های آتش هوشمند فقط نقش ایست بازرسی را ایفا می کنند و با ایجاد ارتباط بین کامپیوترهای داخل و خارج شبکه کاری از پیش نمی برد. اما دیواره های آتش مبتنی بر پروکسی پس از ایجاد ارتباط فعالیت خود را آغاز می کند. در این هنگام دیواره های آتش مبتنی بر پروکسی مانند یک واسطه عمل می کند، به نحوی که ارتباط بین طرفین به صورت غیرمستقیم صورت می گیرد. این دیواره های آتش در لایه سوم دیواره آتش عمل می کنند، بنابراین می توانند بر داده های ارسالی در لایه کاربرد نیز نظارت داشته باشند. دیواره های آتش مبتنی بر پروکسی باعث ایجاد دو ارتباط می شود:
۱) ارتباط بین مبدا و پروکسی
۲) ارتباط بین پروکسی و مقصد حال اگر هکر بخواهد ماشین هدف در داخل شبکه را مورد ارزیابی قرار دهد در حقیقت پروکسی را مورد ارزیابی قرار داده است و نمی تواند از داخل شبکه اطلاعات مهمی به دست آورد. دیواره های آتش مبتنی بر پروکسی به حافظه بالا و CPU بسیار سریع نیاز دارند و از آنجایی که دیواره های آتش مبتنی بر پروکسی باید تمام نشست ها را مدیریت کنند گلوگاه شبکه محسوب می شوند. پس هرگونه اشکال در آنها باعث ایجاد اختلال در شبکه می شود. اما بهترین پیشنهاد برای شبکه های کامپیوتری استفاده همزمان از هر دو نوع دیواره آتش است. با استفاده از پروکسی به تنهایی بارترافیکی زیادی بر پروکسی وارد می شود.
با استفاده از دیواره های هوشمند نیز همانگونه که قبلاً تشریح شد به تنهایی باعث ایجاد دیواره نامطمئن خواهد شد. اما با استفاده از هر دو نوع دیواره آتش به صورت همزمان هم بار ترافیکی پروکسی با حذف بسته های مشکوک توسط دیواره آتش هوشمند کاهش پیدا می کند و هم با ایجاد ارتباط واسط توسط پروکسی از خطرات احتمالی پس از ایجاد ارتباط جلوگیری می شود.

------------------
نویسنده:ملیحه زارع

تقابل سوکت ها : Intel Socket B و AMD AM3 Socket

کمپانی اینتل قصد دارد تا در سال 2008 میلادی ، دو سوکت جدید برای پردازنده های خود که از معماری Nehalem بهره می برند ، به بازار عرضه کند.  از طرف دیگر ، رقیب اینتل یعنی AMD نیز سوکت جدیدی به نام AM3 در پیش رو دارد. دو سوکت جدید اینتل عبارتند از : Socket B و Socket H که در این نوشتار به مقایسه اجمالی سوکت B و AM3 می پردازیم : یکی از سوکتهای جدید اینتل ، Socket B است که از نوع LGA1366  می باشد. این سوکت دارای Contact Pad  های بسیاری است که دلیل آن وجود IMC ( Integrated Memory Controller)  بر روی خود پردازنده است. یعنی اینتل کنترلر حافظه را در خود پردازنده جای داده است. در مقابل نیز ، سوکت AM3 بسیار شبیه سوکت 940 می باشد. طبق آخرین اخبار ، اولین پردازنده کمپانی اینتل که بر روی سوکت B نصب خواهد شد ، پردازنده Bloomfield می باشد که این پردازنده زیرمجموعه ای از خانواده پردازنده های Nehalem است. در سویی دیگر ، اولین پردازنده 45nm کمپانی AMD نیز روی سوکت AM3 نصب خواهد شد . گفتنی است که اولین پردازنده 45nm شرکت AMD در اواسط سال 2008 میلادی به بازار عرضه خواهد شد. هر دو سوکت B و AM3 از رمهای DDR3 با باس های 1066 و 1333 و 1600 پشتیبانی خواهند کرد. ضمن اینکه کمپانی های Intel و AMD هر کدام به ترتیب از تکنولوژی های CSI و HyperTransport برای ارتباط (InterConnect) بهره خواهند برد. Source : VR-Zone با تصرف

DDR3

ِِDDR3 حافظه ی جدیدی از سری حافظه های SDRAM هست که نام کامل آن : (Double Data Rate 3 Synchronous Dynamic Random Access Memory) هست قرار است جایگزین حافظه های DDR2 شود که به تازگی مصرف زیادی پیدا کرده است .

سازندگان این حافظه قول دادند که DDR3 40 % کمتر از حافظه های DDR2 که الان در بازار هست مصرف برق داشته باشد و قرار است این حافظه با تکنولوژی 90 نانومتری ساخته شود که باعث می شود مصرف پایین تز داشته باشد ( DDR 2.5 ولت و در DDR2 1.8 ولت و در DDR3 به 1.5 ولت رسیده است . ) و با استفاده از دو ردیف ترانزیستور مشکل حال حاضر را حل کرده است.

پهنای prefetch buffer هم در این حافظه ها به 8 بین رسیده است که در DDR2 4 بیت و این پهنای در DDR 2 بین می باشد . prefetch buffer نهان گاهی است در حافظه های امروزی برای ذخیره کردن و نگه داشتن اطلاعاتی که به آن ها نیاز نیست نگه داری شود . که این باعث سرعت بیشتر جواب گویی رم و بهتر کار کردن آن در پردازش این اطلاعات است.

کار موثری که این حافظه در انتقال اطلاعات انجام می دهد سرعتی برابر 400-800 مگاهرتز هست که در حافظه های DDR2 این سرعت ساعت برابر 200- 533 مگاهرتز و در حافظه های DDR برابر 100-300 مگاهرتز این سرعت ساعت بود . همچنین پهنای باندی که پردازنده های DDR3 برابر با 800-1600 مگارهرتز شده است عمل بسیاری مهمی در کارهای گرافیکی هست به دلیل اینکه این پهنای باند برای پردازش بین فریم ها ضروری است .

اولین نمونه DDR3 در اولایل 2005 آمد ولی در اواسط سال 2006 بود . در این هنگام اینتل بلافاصله اعلام کرد که اینتل در اواخر سال 2007 پردازنده ها و سیستم های پشتیبان کننده ی این حافظه را عرضه خواهد کرد . در این راستا AMD هم در برنامه ی خود در DDR3 وسیستم های مورد پشتیبانی آن را در 2008 عرضه می کند .

GDDR3 هم حافظه ی دیگری هست که از نظر اسمی بسیار شبیه DDR3 هست ولی این فقط در اسم است !!! این حافظه را سال ها هست مورد استفاده دو شرکت بزرگ Nvidia و ATI هست . و سیستم اصلی کنسول XboX 360 هم از این همین حافظه استفاده می کند .

ربع قرن پس از تولد اولین ویروس

ماهنامهء علمی ساینس مقاله‌ای را منتشر کرده و در آن فعالیت و توسعهء ویروس‌ها و دیگر برنامه‌های مخرب رایانه‌ای را مورد بررسی قرار داده است.
این مقاله به قلم ریچارد فورد از موسسهء فن‌آوری فلوریدا و ایژن اسپافورد از دانشگاه پوردو نوشته شده است. در این مقاله آمده است: در سال ۱۹۸۵یک دانشجوی دانشگاه پیستبورگ اولین نمونه از نرم‌افزارهای مخرب را با عنوان « Elk Cloner » اختراع کرد. این ویروس از طریق تبادل اطلاعات داخل فلاپی دیسک منتقل می‌شد. در آن زمان به نظر می‌رسید این ویروس بسیار دلخراش باشد اما جالب این‌که هیچ نگرانی را موجب نشد به طوری که تقریبا هیچ‌کس نمی‌دانست صدماتی که ویروس‌ها در مدت این ۲۵ سال به دنیای انفورماتیک وارد می‌کنند برابر با میلیاردها دلار است. حتی امروزه هم کم‌تر کسانی می‌توانند هزینه‌های صنعت آنتی ویروس‌ها را تصور کنند. امروزه ویروس‌های رایانه‌ای از فضای زیادی برای زندگی برخوردارند و روز به روز گسترده‌تر می‌شوند.
ویروس‌های رایانه‌ای به پردازشگرهای رایانه‌ها آسیب می‌رسانند. برای شناسایی ویروس‌های بسیار معروف نیازی نیست که به زمان‌های دور برگردیم. در حقیقت ویروس « Morris Worm » در سال ۱۹۸۸ با آلوده کردن شبکهء اینترنت که در آن زمان اولین گام‌های خود را برمی‌داشت، تمام دنیا را آلوده کرد. چند سال بعد در ششم مارس ۱۹۹۲، اپیدمی جهانی ویروس لگام گسیختهء «میکل آنژ» میلیاردها دلار به رایانه‌های تمام دنیا خسارت وارد کرد. همچنین ویروس‌های متاخر «کد قرمز»، «نیمدا» و «ملیسا» را نباید از یاد برد، اما از زمانی که ویروس‌ها پا به عرصهء وجود گذاشتند، برنامه‌های مخرب هم ظهور یافتند. این برنامه‌ها به سرعت از طریق پست الکترونیک که هدف اصلی هجوم آن‌ها بود، گسترش می‌یافتند. به این برنامه‌های مخرب که به شکار اطلاعات شخصی مهمی چون کدهای کارت‌های اعتباری می‌پرداختند، عنوان «فیشینگ» اطلاق شد. همچنین برنامه‌های مخرب دیگری که به برنامه‌های جاسوسی یا «اسپای ور» معروف شدند نیز صدمات زیادی به دنیای انفورماتیک وارد کردند. متاسفانه به نظر نمی‌رسد که حتی پس از گذشت یک ربع قرن این تعرضات خطرناک روبه پایان باشند. سیستم‌های انفورماتیکی هر روز پیچیده‌تر و مملو از عملکردهای مختلف و در نتیجه حملات نفوذی هم شدیدتر و مخرب‌تر می‌شوند.
عقیدهء رایج بر این است که «ویروس‌ها تنها برای مایکروسافت مشکل ساز هستند» و برای مثال به نظر می‌رسد که رایانه‌های «مک» اپل از این نظر مشکلی نداشته باشند. همان‌طور که سیستم عامل‌های «لینوکس» و «یونیکس» امن‌تر از «ویندوز» هستند، اما این یک اشتباه محض است و درحقیقت هیچ سیستمی کاملا امن نیست.شاید برخی از محصولات مایکروسافت انتخاب‌های ساختاری مناسبی برای این‌گونه حملات باشند، اما بی‌تردید سیستم‌های مک و یونیکس نیز می‌توانند مورد حملات پردامنه‌ای قرار گیرند. به هرحال باید پذیرفت که این مشکل تنها با انتخاب یک سکوی سیستم عامل حل نمی‌شود. به اعتقاد مولفان مقالهء ساینس، رایانه‌های مدرن به همان اندازهء رایانه‌های ساده در معرض خطر هستند. رشد پیچیدگی آن‌ها ناشی از «لباس فن‌آوری» است که مصرف‌کنندگان بر قامت آن‌ها دوخته‌اند. هرچند نباید فراموش کرد که این لباس تنها ویژهء رایانه‌ها نیست و برخی از تلفن‌های همراه _کم اهمیت تا قوی‌ترین ابزارهای قابل حمل نیز در معرض این خطرات قرار دارند به طوری که ویروس‌ها همگام با رشد میزان اتصال حتی به این ابزارها هم نفوذ کرده‌اند.
به نظر می‌رسد نابودی برنامه‌های مخرب بسیار دور باشد. هیچ یک از متخصصان و محققان قادر به محافظت کامل از رایانه‌ها نیستند و انسان‌ها اغلب «حلقهء ضعیفی» در حل این مشکل هستند. به اعتقاد بسیاری از محققان برای رفع محدودیت‌های طبیعت انسان زمان زیادی نیاز است. بنابراین ما همچنان مجبوریم از هم اکنون خود را برای برگزاری سالروز ویروس‌ها در سال آینده آماده کنیم و به انتظار بنشینیم که در این یکسال چند ویروس و برنامهء مخرب به رایانه‌های ما حمله‌ور می‌شوند.

IDE Cable

1. Short for Integrated Drive Electronics or IBM Disc Electronics, IDE is more commonly known as ATA and is a standard interface for IBM compatible hard drives. IDE is different from the Small Computer Systems Interface (SCSI) and Enhanced Small Device Interface (ESDI) because its controllers are on each drive, meaning the drive can connect directly to the motherboard or controller. IDE and its updated successor, Enhanced IDE (EIDE), are the most common drive interfaces found in IBM compatible computers today. Below is a picture of the actual IDE connector and cable.
   
   
   
   Additional information about IDE and other computer interfaces can be found here.
2. Short for Integrated Development Environment, IDE also sometimes referred to as IDLE, IDEs are visual tools that allow programmers to develop programs better. Commonly, an IDE may have a compiler, debugger, text editor, and other integrated tools. Smalltalk was the first programming language to have a first true IDE.

HD Safe

کارت محافظ safe HD تکنولوژی محافظت از اطلاعات موجود بر روی کامپیوترها می باشد و نهایت محافظت را از هر گونه خرابی یا تغییرات خواسته و نا خواسته ، شامل پاک شدن اطلاعات خرابی فایل ها از بین رفتن سیستم عامل و حتی فرمت نمودن و یا پازتیشن بندی هارد و ویروسی شدن سیستم را به عمل می اورد .


کارت محافظ HD safe به سادگی و سهولت نصب می شود و هارد دیسک را با هر سایز مختلف پشتیبانی نموده و بلا فاصله و تنها با یک reboot نمودن ساده کلیه اطلاعات باز یافت مبشود .


این کارت محافظ بر روی یکی از slotهای PCI کامپیوتر نصب شده و پس از ان می توانید حتی عملیات بسیار خطرناکی مانند پاک نمودن فایل ها ، فرمت کردن ،  FDisk و ... را به راحتی بدونه هیچ گونه نگرانی انجام دهید چرا که با انجام restart تمامی اطلاعات شما بازگشت و سیستم به طور عادی و بدونه هیــــــــــچ لطمه ای فعال خواهد شد.

منبع  Clickrast

bluetooth

با ایجاد هر تکنولوژى مردم مشتاق شده تا با آن آشنا شوند ولى بلافاصله تکنولوژى پیشرفته دیگرى متولد مى شود. یکى از این تکنولوژى ها، Bluetooth است که به ارتباط بى سیم با برد کوتاه مربوط مى شود. این تکنولوژى در تمام قطعات، وسائل الکترونیکى و ارتباطى کاربرد دارد و استفاده از آن تنها به شبکه ها و اینترنت مربوط نمى شود، به طورى که امروزه حتى موس و کى بورد Bluetooth هم به بازار آمده است.

اکثر کارشناسان و متخصصین کامپیوتر و شبکه اعتقاد دارند که امسال یعنى سال ،۲۰۰۴ سال پیشرفت هر چه بیشتر این تکنولوژى خواهد بود. فرض کنید در منزلتان از تکنولوژى Bluetooth استفاده مى کنید و در حال چک کردن E-mailهاى خود از طریق تلفن همراه هستید، در همان حال نامه اى از دوست خود دریافت مى کنید. شما هم نامه او را از طریق Bluetooth به پرینتر که به این سیستم مجهز است ارسال کرده و یک پرینت از آن تهیه مى کنید. در همین زمان تلویزیون هم مشغول پخش برنامه اى است که بلافاصله تصویر را به مانیتور انتقال داده و توسط CD-Writer که به تکنولوژى Bluetooth مجهز است تصاویر را روى CD ذخیره مى کند. اینها تنها برخى از موارد استفاده تکنولوژى Bluetooth در زندگى امروز است. تجهیزات مجهز به این تکنولوژى در کنار هم شبکه اى خانگى به نامPAN (Personal Area Network) را ایجاد مى کنند.

• Bluetoothاز کجا آمد

شاید جالب باشد تا از تاریخچه نام Bluetooth هم اطلاع داشته باشیم. این نام از نام یک پادشاه دانمارکى به نام Harald Blaatand گرفته شده است. کلمه Blaatand پس از انتقال به زبان انگلیسى به شکل Bluetooth تلفظ شد که به معنى دندان آبى است. این پادشاه که بین سال هاى ۹۴۰ تا ۹۸۶ مى زیست، توانست دانمارک و نروژ را که در جنگ هاى مذهبى با هم مشکل پیدا کرده بودند متحد کند و از آن پس شهرت زیادى کسب کرد. در واقع تکنولوژى Bluetooth هم بر پایه اتحاد یکپارچه سیستم هاى کامپیوتر در قالبى بدون سیستم تاکید دارد که نماد کار و تلاش پادشاه دانمارکى است. ایده اصلى ایجاد این سیستم در سال ۱۹۹۴ توسط شرکت موبایل Ericsson ارائه شد. این شرکت به همراه چند شرکت دیگر به دنبال یک سیستم ارتباطى بین وسایل الکترونیکى مختلف بودند تا قادر به هماهنگى و سازگارى با هم باشند.

امروزه بسیارى از وسایل ارتباطى مانند PC، PDA، موبایل، پرینتر و... از پروتکل هاى متفاوت و ناسازگار با یکدیگر استفاده مى کنند و همین امر باعث عدم ارتباط مناسب بین آنها خواهد شد. بنابراین شرکت هاى مربوطه تصمیم به ایجاد یک استاندارد مشترک براى انواع وسایل ارتباطى گرفتند تا ارتباط میان آنها تحت یک پروتکل ثابت و مشخص برقرار شود. در حال حاضر Ericsson، Intel، Nokia، IBM و Toshiba از پدیدآورندگان و توسعه دهندگان این تکنولوژى هستند. این شرکت ها با تشکیل گروهى به نامBluetooth (Special Interest Group)SIG موفق شدند استاندارد مورد نظر را ایجاد کنند.

هر وسیله اى که از سیم براى انتقال اطلاعات خود استفاده نمى کند از امواج رادیویى بهره مى گیرد در واقع امواج رادیویى سیگنال هایى هستند که توسط فرستنده در هوا پخش مى شود. امواج رادیویى قادر به انتقال صدا، تصویر و هر نوع Data هستند. تلفن هاى بى سیم، موبایل، ماهواره ها، اداره تلویزیون و غیره جزء وسایلى هستند که ارتباط خود را از طریق این امواج فراهم مى کنند. حتى دزدگیر اتومبیل شما هم از طریق امواج رادیویى کنترل مى شود. Bluetooth نوعى از ارتباطات امواج رادیویى ولى با برد کوتاه است و از پروتکل خاصى براى ارسال اطلاعات خود استفاده مى کند و به همین دلیل است که شرکت هاى معتبر سازنده دستگاه هاى ارتباطى و کامپیوترى علاقه زیادى دارند تا در این پروژه شرکت کنند. در واقع تمام دستگاه هایى که بر پایه Bluetooth ایجاد مى شود باید با استاندارد مشخصى سازگارى داشته باشند. همان طور که مى دانید فرکانس هاى امواج رادیویى با استفاده از واحد هرتز محاسبه مى شوند. فرستنده این فرکانس ها که Transmitter نام دارد امواج مورد نظر را در یک فرکانس خاص ارسال مى کند و دستگاه گیرنده در همان طول موج اقدام به دریافت اطلاعات مى کند و دامنه آن GHZ2.40 تا GHZ2.48 است.

• مزایاى Bluetooth

عوامل بسیارى موجب شده تا شرکت ها و موسسات ارتباطى به دنبال استفاده از Bluetooth باشند. یکى از این عوامل محدودیت در انتقال Data از طریق سیم است. دستگاه هایى که با سیم کار مى کنند از طریق رابط هاى سریال یا پارلل و یا USB به کامپیوتر متصل مى شوند. اگر از ارتباط سریال استفاده شود در هر سیکل زمانى یک بیت ارسال مى شود و ارتباط پارلل در هر سیکل ۸ تا ۱۶ بیت را ارسال مى نماید. این مقادیر در دنیاى ارتباطات پرسرعت امروزى بسیار کم است. تا چندى پیش در مقام کشورهاى پیشرفته براى ارتباط اینترنت به طور کامل از ارتباطات سیمى و تکنولوژى هایى چون ISON و DSL استفاده مى شد. البته این سیستم ها هنوز هم جزء پرطرفدارترین و کاربردى ترین وسایل ارتباطى در جهان هستند. بگذریم که در کشور ما هنوز به طور کامل از این سیستم ها استفاده نمى شود و همچنان سیستم قدیمى و بسیار ضعیف Dial up مورد استفاده قرار مى گیرد.

به لطف تکنولوژى جدید Bluetooth کشورهایى چون آمریکا و برخى کشورهاى اروپایى که در زمینه تکنولوژى حرف اول را در دنیا مى زنند به سمت استفاده از ارتباطات بى سیم بین شبکه ها و اینترنت حرکت مى کنند که علاوه بر سرعت زیاد، کیفیت بسیار خوبى را در اختیار کاربرانش قرار مى دهد. از دیگر مشکلاتى که متخصصین بخش ارتباط با آن سروکار داشتند عدم وجود یک استاندارد مشخص و ثابت براى ارتباط دستگاه هاى مختلف با یکدیگر بود. تا پیش از این هر شرکت دستگاه هاى خود را براساس استانداردهاى ارتباطى خود تولید مى کرد و به همین خاطر اغلب آنها براى ارتباط با دستگاه هایى از همان نوع ولى متعلق به یک کمپانى دیگر دچار مشکل مى شدند زیرا پروتکل ثابتى وجود نداشت. حال این مشکل توسط استاندارد Bluetooth به راحتى قابل حل است. قبل از مطرح شدن مسئله استفاده از Bluetooth متخصصان اعتقاد داشتند که در ارتباطات نزدیک از اشعه مادون قرمز استفاده شود.

مثلاً در کنترل از راه دور تلویزیون از این سیستم استفاده مى شود. تکنولوژى مادون قرمز IrDA نام دارد و مخفف Infrared Data Association است. در عمل ثابت شده که استفاده از این استاندارد قابل اطمینان است و هزینه بسیار کمى به خود اختصاص مى دهد. ولى با این وجود معایبى نیز دارد. اولین مشکل حرکت نور در خط راست است. فرستنده مادون قرمز و گیرنده آن مى بایست در مقابل هم قرار بگیرند تا ارسال اطلاعات صورت گیرد، در غیر این صورت و وجود داشتن مانعى در بین راه، انتقال اطلاعات به درستى صورت نمى گیرد. یکى دیگر از مشکلات مادون قرمز اصطلاح «یک به یک» است. به این معنى که شما فقط مى توانید اطلاعات را از یک دستگاه تنها به یک دستگاه دیگر ارسال کنید و در یک لحظه قادر به ارسال اطلاعات از یک دستگاه به چند دستگاه نخواهید بود اما هر دو مشکل IrDA از طریق Bluetooth قابل رفع است. یکى دیگر از دلایل استفاده از تراشه هاى Bluetooth قیمت بسیار مناسب آن است.

قیمت این تراشه ها عملاً ۱۵ تا ۳۰ دلار است که با توجه به کارایى بسیار خوب، این قیمت کاملاً مناسب به نظر مى رسد.

همان طور که اشاره شد این تکنولوژى از محدوده فرکانس ۴۰/۲ تا ۴۸/۲ گیگا هرتز که محدوده اى رایگان است استفاده مى کند که ۷۹ کانال ارتباطى را شامل مى شود. البته این محدوده در اروپا و آمریکا مورد استفاده قرار مى گیرد ولى در ژاپن این محدوده بین ۴۷/۲ تا ۴۹/۲ گیگا هرتز است و ۲۳ کانال ارتباطى را شامل مى شود. هر کدام از این کانال هاى ارتباطى قابلیت ارسال یک مگابایت اطلاعات را دارد و برد موثر آن ۱۰متر ذکر شده که شرکت هاى ارائه کننده این سیستم ها تا برد ۷ متر را ضمانت مى کنند و بیشتر از آن به فضاى اتاقى بستگى دارد که دستگاه ها در آن قرار دارند و همچنین به میزان وجود دیگر امواج رادیویى هم وابسته است. سرعت انتقال اطلاعات در استاندارد Bluetooth بستگى به نوع سیستم ارتباطى دارد. مثلاً اگر از ارتباط همزمان یا Synchronous استفاده شود نرخ انتقال اطلاعات ۴۲۳ کیلوبایت در ثانیه خواهد بود.

در این نوع ارتباط دستگاه فرستنده و گیرنده به طور همزمان قادر به دریافت و ارسال اطلاعات هستند. در نوع دیگر ارتباط که ارتباط غیرهمزمان یا Asynchronous نام دارد نرخ انتقال اطلاعات ۷۲۱ کیلوبایت در ثانیه خواهد بود. البته با وجود سرعت بیشتر این ارتباط نسبت به ارتباط همزمان، قابلیت ارسال و دریافت در یک زمان را ندارد. البته تکنولوژى هاى مانند Wi-Fi که بر پایه Bluetooth است برد موثر و نرخ انتقال اطلاعات بیشتر مى شود. Bluetooth از سیستم بسیار حساسى نیز برخوردار است و از این لحاظ با استفاده از آن احتمال تداخل بین دستگاه هاى مجهز به امواج رادیویى به حداقل خود مى رسد و حتى در صورت بروز تداخل در ارتباط بلافاصله اطلاعات از بین رفته مجدداً به طور خودکار براى دستگاه گیرنده ارسال خواهد شد. حال این تصور به وجود مى آید که با وجود چندین دستگاه مجهز به این تکنولوژى در یک اتاق چگونه آنها روى یک فرکانس مشخص و بدون تداخل با یکدیگر به تبادل اطلاعات مى پردازند.

براى جلوگیرى از تداخل اطلاعات Bluetooth از تکنیکى به نام Spread Spectrum Frequency استفاده مى کند و این تکنیک به دستگاه ها اجازه مى دهد که در یک محدوده فرکانسى مشخص شده به صورت خودکار تغییر فرکانس داشته باشند. در واقع در این تکنولوژى یابنده کانال آزاد بیش از ۱۵۰۰ بار در ثانیه کانال هاى ارتباطى را چک مى کند تا از کانال هاى اشغال شده با خبر باشد و در صورت ایجاد یک ارتباط جدید یک کانال آزاد را به آن ارتباط اختصاص دهد. مثلاً یک دستگاه کامپیوتر در حال ارتباط با پرینتر از طریق فرکانس GHZ2.47 باشد در همین زمان موبایل قصد ارتباط با اسکنر را دارد. با استفاده از تکنیکى که ذکر شد به طور خودکار فرکانس اشغال شده توسط کامپیوتر و پرینتر شناسایى شده و ارتباط موبایل و اسکنر به روى یک فرکانس جدید برقرار مى شود.

نویسنده: satanic soulful

Ajax چیست؟

امروزه، معمولا وقتی صحبت از طراحی برنامه های تعاملی(interaction design ) می شود،بیشتر توجه ها معطوف به وب است. برنامه های کاربردی تحت وب به سرعت در حال رشد و توسعه هستند و کاربران دوست دارند که با همان راحتی و سرعتی که با Desktop application ها کار می کنند با Web application ها هم کار کنند. طراحان برنامه های کاربردی وب هم برای از بین بردن این شکاف ، روش های طراحی گوناگونی را پیشنهاد کرده اند.یکی از این روش ها روش Ajax است. Ajax مخفف Asynchronous JavaScript + XML می باشد.
نگاهی به Suggest Google و Google Maps بیندازید . در Google Maps وقتی روی قسمتی از نقشه zoom می کنید و یا بالا و پایین می روید همه چیز تقریبا به طور همزمان و بدون Load شدن مجدد صفحات انجام می شود. در Suggest Google نیز وقتی مشغول تایپ کلمه مورد نظر خود هستید، به طور همزمان کلمات مرتبط با آن و نیز نتایج حاصل از جستجوی آنها نمایش داده می شود. این برنامه ها چگونه کار می کنند؟
مدل کلاسیک برنامه های کاربردی وب به این صورت است که: کاربران توسط یک واسط، درخواست خود را به وب سرور ارسال می کنند. سرور پردازشی خاص برای درخواست مورد نظر کاربر انجام می دهد و سپس نتیجه را به صورت HTML به کاربر برمی گرداند. این مدل با کاربرد اولیه وب به عنوان واسط انتقال hypertext سازگار است اما تجربیات نشان می دهد که در طراحی برنامه های کاربردی لزوما استفاده از این مدل نتیجه مطلوب کاربران را نمی دهد!
وقتی که سرور مشغول پردازش درخواست ها است، کاربر چه می کند؟ مسلم است که انتظار می کشد! و این انتظار در هر مرحله از انجام کار بیشتر و بیشتر می شود! زمانی که یک فرم وب را در برنام کاربردی خود قرار می دهید کاربر باید تا زمان دریافت نتایج صبر کند.اصلا چه لزومی دارد که کاربر ببیند برنامه او به سمت سرور می رود؟! Ajax به این پرسش ها پاسخ می دهد

سیستم عامل موبایل گوگل

روز گذشته گوگل سیستم عامل اوپن سورس خود را برای موبایل ها معرفی کرد. Android

 نام فعلی این سیستم عامل موبایل هست و تاکنون بیش از 30 شرکت در تهیه و پشتیبانی این سیستم عامل شریک گوگل شده اند. معروف ترین این شرکت ها T-Mobile, Motorola, Qualcomm, and HTC هستند.

گوگل ، کمپانی اندروید را با 22 سال سابقه که صاحب امتیاز سیستم عامل Android میباشد در آگوست سال 2005 خرید تا گسترش سیستم عامل اوپن سورس خود را شروع کند. گوگل علت خرید این شرکت را در آن زمان تکنولوژی بالای این شرکت و همچنین مهندسین و تیم فنی با استعداد آن عنوان کرد. (businessweek.com)

گوگل ابراز امیدواری کرده است که سیستم عامل اندروید از نیمه سال 2008 توسط شرکت هایی مانند T-mobile روی گوشی های جدید این شرکت ارائه شوند. همچنین SDK برنامه نویسی سیستم عامل Android احتمالا در هفته آینده ارائه میشود.

در بازار سیستم های موبایل هم اکنون رقبای سرسختی مانند palm, symbian , windows-mobile وجود دارند. اما اوپن سورس بودن سیستم عامل گوگل و پشتیبانی چندین شرکت بزرگ سازنده موبایل میتواند برگ برنده ای برای گوگل در ارائه سیستم عاملی موفق باشد. سیستم عامل android بر اساس لینوکس و زبان جاوا پیاده سازی شده است.

cisco router

Cisco Systems
در میان محصولات شبکه, Cisco آشناترین و محبوبترین نام را دارد. محصولات Cisco معمولا" بهترین و مطمئن ترین ابزارهای شبکه هستند. با داشتن یک روتر Cisco بعید است مدیر یک شبکه در حل مسائل و مشکلات خود به بن بست برسد. چرا که Cisco برای هر مسئله ای راه حلی را پیشنهاد کرده است.
ما در اینجا تنها مقداری درباره روترهای Cisco بحث می کنیم و وارد سایر محصولات Cisco نمی شویم.
بدیهی است پرداختن به جزئیات کامل روترهای Cisco نیز امکان پذیر نیست. برای آگاهی کامل از محصولات و هر یک از تجهیزات Cisco می توانید به سایت cisco.com مراجعه نمایید.
امروزه استفاده از روترهای Cisco به منظور برقراری ارتباط کاربران با ISP از جمله رایج ترین روشهای موجود است. علاوه بر این روترهای Cisco می توانند به منظورهای مختلفی نظیر Firewall , Routing , VoIP , ... مورد استفاده قرار گیرند.
روترهای Cisco دارای مدلهای مختلفی بوده که برخی از آنها به اختصار عبارتند از :

Cisco 2511:
این مدل دارای 1 ماژول Ethernet می باشد.
ــ برای اتصال خط Leased دارای پورت سریال Onboard است.
ــ مــیزان Ram آن4 الی 8 مــگابایت می باشد و امکان افزایش را نیز داراست.
ــ میزان Flash آن8 الی 16 مگابایت بوده و امکان تعویض یا افزایش را نیز داراست.
ــ ماژول نمی توان به آن اضافه کرد. اما می توان 2 پورت سریال برای اتصال خط Leased یا E1/T1 به آن اضافه کرد.
ــ سرعت Ethernet آن 10 Mb/s می باشد.

Cisco 26XX:
ــ این مدل دارای 1 پورت یا 2 پورت Ethernet می باشد.
ــ بــرای اتــصــال خــط Leased به کارت سریال WIC1T یا WIC2T نیاز است.
ــ میزان Ram آن حداقل 16 و حداکثر 256 مگابایت می باشد.
ــ میزان Flash آن حـــداقل 8 و حـــداکثر 128 مگابایت می باشد.
ــ حداکثر 1 ماژول می توان به آن اضافه کرد.
ــ حداکثر 2 کارت WIC می توان به آن اضافه کرد.
ــ سرعت Ethernet آن 100/10 یا10 می باشد.

Cisco 36XX:
ــ این مدل دارای 1 پورت یا 2 پورت Ethernet می باشد.
ــ برای اتصال خط Leased به آن به ماژول NM-1FE2W و کارت سریال WIC1T یا WIC2T نیاز است
ــ مــیزان Ram آن 32 مــی باشــد و امــکان افــزایش را نیز داراست.
ــ میزان Flash آن 8 بوده و امکان تعویض یا افزایش را نیز داراست.
ــ حداکثر 6 ماژول می توان به آن اضافه کرد.
ــ سرعت Ethernet آن 100 می باشد.

Cisco 5300:
ــ این مدل Router نبوده و فقط Access Server می باشد.
ــ دارای 2 پورت Ethernet است. یکی با سرعت 10 و دیگری با سرعت 100 است.
ــ خط Leased نمی توان به آن اضافه کرد.
ــ میزان Ram آن 64 می باشد و امکان افزایش را نیز داراست.
ــ میزان Flash آن 16 بوده و امکان تعویض یا افزایش را نیز داراست.
ــ حداکثر 3 ماژول می توان به آن اضافه کرد.
ــ حداکثر 4 خط E1 می توان به آن اضافه کرد. (برای 120 خط VoIP همزمان)

Cisco 5350:
ــ این مدل دارای 2 پورت Ethernet با سرعت 10/100 می باشد.
ــ حداکثر 7 خط E1 می توان به آن اضافه کرد.
ــ دارای دو سریال پورت Onboard است که از آن می توان برای اتصال خط Leased استفاده کرد.
ــ میزان Ram آن 128 مگابایت می باشد و امکان افزایش را نیز داراست.
ــ میزان Flash آن 32 مگابایت بوده و امکان تعویض یا افزایش را نیز داراست.
ــ حداکثر 3 ماژول می توان به آن اضافه کرد.
ــ حداکثر 7 خط E1 می توان به آن اضافه کرد.

Cisco 1750:
ــ این مدل دارای 1 ماژول Ethernet می باشد.
ــ به این مدل می توان 2 کارت WAN اضافه کرد.
ــ مورد استفاده آن فقط به منظور Voice Gateway است.
ــ برای اتصال خط Leased به آن باید ماژول WIC به آن اضافه کرد.
ــ میزان Ram آن16 مگابایت می باشد و امکان افزایش را نیز داراست.
ــ میزان Flash آن 4 مگابایت بوده و امکان تعویض یا افزایش را نیز داراست.
ــ با استفاده از کارتهای VIC-2FXO می توان از حداکثر 4 خط به منظور VoIP استفاده کرد.
ــ ماژول نمی توان به آن اضافه کرد.
ــ سرعت Ethernet آن10/100 می باشد.

Cisco Vg200:
ــ این مدل دارای 1 ماژول Ethernet می باشد.
ــ مورد استفاده آن فقط به منظور Voice Gateway است.
ــ اتصال خط Leased به آن ممکن نیست.
ــ میزان Ram آن16مگابایت می باشد و امکان افزایش را نیز داراست.
ــ میزان Flash آن 4مگابایت بوده و امکان تعویض یا افزایش را نیز داراست.
ــ حداکثر 1 ماژول می توان به آن اضافه کرد.
ــ سرعت Ethernet آن 100/10 می باشد.

همانگونه که گفته شد روترهای Cisco نسبت به سایر روترها قابلیت انعطاف پذیری بیشتری داشته و ماژول های مختلفی می توان بر روی آنها نصب کرد و به منظورهای مختلف از آنها استفاده نمود. از میان انواع ماژولهایی که می توان بر روی روترهای Cisco نصب کرد می توان به موارد زیر اشاره کرد :

NM16AM: ماژول Data برای 16 خط تلفن به همراه 16 مودم Internal با سرعت 56Kb/s می باشد.

NM32A: ماژول Data برای 32 خط تلفن بدون مودم Internal می باشد. اگر از این ماژول استفاده شود باید 32 مودم External به روتر وصل شود.

NM16A: ماژول Data برای 16 خط تلفن بدون مودم Internal می باشد. اگر از این ماژول استفاده شود باید 16 مودم External به روتر وصل شود.

NM-HDV-2E1: بوسیله این ماژول 2 خط E1 را می توان به روتر متصل کرد.

NM-HDV-1E1: بوسیله این ماژول می توان 1 خط E1 به روتر متصل کرد.
, NM-HDV-1E1e همانند NM-HDV-1E1 بوده با این تفاوت که DSP Proccessor آن قوی تر است.

NM-HDV-1T1: بوسیله این ماژول می توان 1 خط T1 به روتر متصل کرد.

NM-HDV-2T1: بوسیله این ماژول می توان 2 خط T1 به روتر متصل کرد.

NM-2V: ماژولی است که روی روتر نصب می شود و به آن می توان 2 کارت FXO یا FXS وصل کرد.

VIC-2FXO: بوسیله این کارت می توان دو خط آنالوگ معمولی را به منظور VoIP به روتر وصل کرد.

VIC-2FXS: همانند FXO بوده با این تفاوت که به ماژول FXO خطوط تلفن شهری (PSTN) وصل می شود اما به ماژول FXS مستقیما" گوشی تلفن وصل می شود.

RAM: روترها هم مثل کامپیوترها دارای Ram مخصوصی بصورت ماژول در ظرفیتهای 8 , 16 و 32 و ... مگابایتی می باشند.

Flash FLASH: در حقیقت به منزله یک Hard Disk کوچک برای روترها بوده و ظرفیت آن پایین است. Flash و Ram هردو بر روی Board اصلی روتر سوار می شوند.

NM-1FE2W: ماژولی است که معمولا" روی روترهای سری 3600 نصب می شود و یک پورت Fast Ethernet و دو پورت WAN (سریال) به روتر اضافه می کند. (البته کارت WIC1T یا WIC2T هم لازم است)

NM-2FE2W: ماژولی است که معمولا" روی روترهای سری 3600 نصب می شود و دو پورت Fast Ethernet و دو پورت WAN (سریال) به روتر اضافه می کند. (البته کارت WIC1T یا WIC2T هم لازم است)

WIC1T: با اتصال این کارت به روتر یک پورت سریال Wan به روتر اضافه می شود.

WIC2T: با اتصال این کارت به روتر دو پورت سریال Wan به روتر اضافه می شود.

ذکر این نکته لازم است که ماژولهایی را که می توان بر روی روترهای Cisco نصب کرد خیلی بیشتر از موارد ذکر شده می باشند. اما عملا" ماژولهای فوق بیش از سایر ماژولها کاربرد دارند.

Cisco IOS: به سیستم عامل روترها IOS گفته می شود. IOS ها برای مدلهای مختلف Router متفاوت بوده و برای هر مدل هم دارای ورژنهای مختلفی است.

انواع حملات هکر ها

۱- حمله به روش Denial of Service Attack) DoS) ۲- حمله به روش Exploit ۳- حمله به روش Info Gathering (تلنت کردن یکی از مثالهای آن است ) ۴- حمله به روش Disinformation Telnet و آشنایی بیشتر با این دستور: Telnet در اصل پروتکلی است که برای login و استفاده از یک کامپیوتر دیگر به کار می رود. روش اجرای Telnet در لینوکس یا انواع دیگر Unix و نیز ویندوز 2000 تا حد خیلی زیادی شبیه چیزی است که ما گفتیم. برای آشنایی بیشتر با telnet و گرفتن جواب دقیقتر سوالات بالا روی مـــن کلیک کنید که به یک میزبان واقعی Telnet شما را متصل می کند که می توانید به رایگان عضو شوید و از خدمات آن استفاده کنید. خواهید دید که لینک فوق در حقیقت Hyper Terminal را باز می کند. در حقیقت هم اگر به درون Hyper Terminal بروید می توانید در قسمت برقراری تماس با انتخاب TCP/IP مستقیما از آن به عنوان Telnet استفاده کنید. اما اینکه Telnet در هک چه نقشی داره و چه فایده ای داره کلاً رو از زبان "کارولین مینل" برایتان می نویسم: "فقط با یک سرویسگیر Telnet [مثل همین Telnet خودمون در ویندوز] شما می توانید: · ایمیل بفرستید. · سورس (متن برنامه) سایتها را بخوانید. · به میزبانهای وب ورودیهای غیر منتظره بفرستید که می تواند سبب دریافت پاسخهای شگفت انگیز و گاهی غیر قانونی شود. · به بسیاری از دیگر سرویسهای کامپیوترهای میزبان وب ورودی دلخواه خود را بدهید. · در سرویسهایی که میزبانها، روترها و حتی کامپیوترهای شخصی مردم در منزلشان در اختیار شما می گذارند کاوش و جستجو کنید." تلنت کردن معمولا اولین کاری است که یک هکر برای هک کردن یک سایت انجام میدهد، زیرا بعضی از پورتها در صورت بسته نبودن روی آن سرور، معمولا حاوی اطلاعات بسیار مهمی هستند.(به همین دلیل ما باید اول پورتها رو چک کنیم بعد telnet چون اگر پورتی که ما بهش telnet میکنیم close باشه دستور اجرا نمیشه) موضوع مهمی که یک نفوذ گر واقعی به آن توجه می کند در سه اصل خلاصه شده است : ۱- او هیچگاه سعی در استفاده از برنامه هایی که دیگران نوشته اند نمی کند ... »البته ممکن است تعدادی از هکر ها باشند که با استفاده از تروجان ها یا Back doors ها به این کار بیپردازند و فقط خود را با این مباحث ساده درگیر کنند. 2- معمولا از به کارگیری برنامه های گرافیکی که حتی خود طراحی کرده اند نفرت دارند و فقط در دنیای سیاه و سفید msdos-prompt برای خود حکومت تشکیل میدهند.(در اصل از استفاده نرم افزار برای هک نفرت دارند) 3- موضوع سوم و اساسی این است که فقط یک چیز را در دنیا میشناسند و آن هم تایپ کردن است.تایپ در صفحه سیاه و سفید command prompt . در ویندوز XP، یکی از بهترین ابزارهایی که در دست شماست، همان صفحه مشکی Command prompt است. در ویندوز XP دو نوع DOS وجود دارد. یکی cmd.exe و دیگری command.com که cmd.exe برای کارهای ما مناسبتر است و کلیک روی دگمه Start و انتخاب All programs و انتخاب Accessories و سپس کلیک روی Command prompt نیز همین را باز خواهد کرد. (راه مناسبتر: دگمه ویندوز کیبورد را به همراه حرف R فشار دهید، تایپ کنید cmd و Enter کیبورد را فشار دهید). تایپ کردن Help و فشردن Enter لیستی از دستورات را برای شما به نمایش در می آورد که متاسفانه دستورهای مناسب برای هک را از قلم انداخته است. (ناگفته نماند که Help ویندوزXP اگر بدانید که در کجای آن به دنبال چه بگردید نسبتاً کامل است). از جمله مهمترین این دستورها می توان به دستورات زیر اشاره کرد: TCP/IP command: telnet, netstat, nslookup, tracert, ping, ftp NetBIOS commands: nbtstat, net use, net view, net localgroup (و چند دستور دیگر) در این شماره، برای اینکه هم کمی با telnet (که به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای هک مطرح بوده و هست) آشنا شوید هم از موضوعی شروع کرده باشیم که ملموس و جذاب باشد، فرستادن ایمیل از طرف هرکسی به هرکسی با telnet را آموزش می دهیم (من هم می دونم که راههای آسونتری برای این کار هست و راحتترین راهش استفاده از Outlook مایکروسافت است، اما مطمئنم از دیدن پشت صحنه نمایش فرستادن ایمیل لذت خواهید برد). قبل از هر چیز بگم که telnet کردن به خودی خود جرم نیست و استفاده از telnet برای فرستادن یا گرفتن ایمیل نه ضرری برای شما دارد و نه میزبان. اما شما این حق را ندارید که از طرف کسی به کس دیگر ایمیل بزنید مگر با اجازه آنها.اول وارد صفحه سیاه خط فرمان شوید (مراحل نوشته شده در بالا)، حالا می خواهیم از دستور telnet استفاده کنیم: telnet target port به جای target آدرس سایت یا کامپیوتر و به جای port باید آدرس پورت را وارد کنید. در مثال این شماره با فرستادن ایمیل (smtp) سروکار داریم که پورت آن 25 است و آدرس نیز آدرس یک سرور ایمیل باید باشد. به عنوان مثال telnet mail.hamsafar.com 25 را خواهیم داشت. همسفر، وب سایت من که عضویت در آن را به شما توصیه می کنم، فقط یک مثال است و شما می توانید از هر آدرس مشابهی استفاده کنید. جوابی دریافت خواهید کرد که معمولا شامل نام میزبان ایمیل است. حالا وقت سلام کردن با دستور helo است (دستور ehlo هم داریم که می توانید امتحانش کنید). بهتر است جلوی helo آدرس ایمیل فرستنده را درج نمایید. با گرفتن جواب سلام، برای فرستادن ایمیل از دستور mail استفاده می کنیم:mail from [email][e-mail][/email] بعد از گرفتن OK حالا گیرنده را معرفی می کنیم: rcpt to: [email][e-mail][/email] این بار بعد از گرفتن OK دستور data را تایپ و Enter کنید. توجه کنید که میزبان به شما می گوید وقتی کارتان تمام شد . بزنید که این یعنی زدن یک Enter، تایپ کردن یک نقطه و دوباره زدن Enter. حالا وقت وارد کردن Subject، to و from و سپس زدن دو Enter و وارد کردن متن ایمیل و سپس زدن Enter، تایپ کردن نقطه و زدن Enter دوم است. در عکس بالا فقط Subject وارد شده است. نمونه کاملتری که شامل To و From می باشد به صورت زیر است: data 354 ok, send it; end with . From: [email][e-mail][/email] To: [email][e-mail][/email] Subject: Salam! In email faghat be ghasde azmayesh ferestade shode ast. Rooze khooby dashte bashid . 250 Message queued به تفاوت این دو مورد در عکس زیر توجه کنید: توجه کنید که همسفر فقط به شما اجازه خواهد داد به آدرسهایی که به hamsafar.com ختم می شوند ایمیل بزنید. اگر تمایل به خرید ایمیل روی همسفر (webmail & pop3) را دارید، با ما به آدرس [email][e-mail][/email] مکاتبه کنید. اما دستوراتی که گفته شد روی هر میزبانی کار خواهد کرد. به احتمال زیاد جایی که از آن اینترنت گرفته اید اگر درخواست ایمیل POP3 از آنها بکنید به رایگان به شما خواهند داد و شما آدرسی که به عنوان SMTP یا Outgoing server از آنها دریافت می کنید را به جای mail.hamsafar.com خواهید نوشت. در هر صورت شما این اجازه را دارید که با روش فوق با من به آدرس [email][e-mail][/email] مکاتبه کنید و به این شکل روش را آزمایش کنید. به یاری خدا در شماره آینده با آموزش نحوه نصب و استفاده از میزبان SMTP خود ویندوز XP، خواهید آموخت که چگونه بی نیاز از هر SMTP ایمیل بفرستید. حالا که به اینجا رسیدیم امیدوارم این سه سوال برای شما پیش آمده باشد که اگر جوابشان را هم می دانستید که هیچ وگرنه ما به آنها جواب مختصر و مفید خواهیم داد. اگر هم هیچ سوالی برایتان پیش نیامده این قسمت را باز هم به دقت بخوانید چرا که مهمترین مفاهیم را به سادگی توضیح داده ایم. باز هم تاکید می کنم که این سه سوال و پاسخ آنها را با دقت بخوانید و بفهمید. چند نکته مهم : سوال : اسم Target که در قالب Telnet target port مطرح کردیم چیست و چرا برخی به جای آن 4 تا عدد می زنند؟ پاسخ: هر کامپیوتر روی اینترنت با 4 عدد بین 0 تا 255 که با نقطه از هم جدا می شوند مشخص می شود. در XP برای فهمیدن IP خود کافی است که روی مانیتورهای نشاندهنده اتصال شما به اینترنت دابل کلیک کنید و از بالای پنجره ظاهر شده با انتخاب قسمت جزئیات (Details) آدرس IP خود را خواهید دید.(برای کسانی که ویندوز قدیمی دارند معمولا یک راه مناسب تایپ کردن winipcfg در پنجره Run و فشردن Enter است). حال وقتی که کسی یک Domain ثبت می کند، در واقع روی این عددها یک اسم می گذارد. این کار دو فایده اساسی دارد. یکی اینکه اگر عدد فرد به هر دلیل عوض شود لازم نیست دوباره به همه خبر دهد و دلیل دیگر آن این است که اسم ساده تر به خاطر سپرده می شود و احتمال اشتباه در آن کمتر است. همانطور که می بینید تشبیه IP به شماره تلفن تا حدی به فهم آن کمک خواهد کرد. در اینجا قصد نداریم وارد بحث دقیق IP بشویم اما دو عدد اول IP حتما به اینکه از کجا اینترنت دارید مربوط است و به طور تئوری با داشتن IP شما می توان مکان شما را به صورت فیزیکی هم در روی کره زمین مشخص کرد. برای دانستن IP یک سایت کافی است که از داخل Command Prompt، دستور Ping را اجرا کنید. به سادگی تایپ کنید Ping yahoo.com یا Ping hamsafar.com تا IP را ببینید. پس حالا دیدید که در واقع منظور از Target شماره آن کامپیوتری است که قصد دارید به آن متصل شوید. (مفهوم Port و کمی از پروتکل Telnet:) سوال : اصطلاح port که در قالب Telnet target port مطرح کردیم چیست و چرا ما آنرا برابر 25 گرفتیم؟ اگر جای آن را خالی بگذاریم چه می شود؟ ترجمه کلمه port به فارسی "بندر" می شود. کامپیوتر مقصد را به صورت جزیره ای تصور کنید که چندین بندر دارد و هرکدام تخصص خاص خود را دارند. یکی برای نفتکشهاست یکی برای صادرات سنگ معدن و... . Port روی کامپیوتر هم در حقیقت همچین مفهومی داره. Port کامپیوتر جایی است که اطلاعات می توانند از آن خارج یا به آن وارد شوند. کیبورد، پرینتر، نمایشگر و مودم از پورتهایی هستند که به راحتی از آنها درک فیزیکی دارید اما پورتهای مجازی توسط نرم افزار ایجاد می شوند. وقتی پورت مودم شما به اینترنت متصل می شود، کامپیوتر شما می تواند هر کدام از پورتها را که تعدادشان بیش از 65000 عدد است ببندد یا باز بگذارد و نیز می تواند به هر کدام از این پورتهای یک کامپیوتر دیگر متصل شود (البته در صورتی که آن کامپیوتر بر روی این پورت چیزی در حال اجرا داشته باشد و نیز دیوارآتش (firewall) آن را نبسته باشد. (در ویندوز XP هنگامی که اینترنت خود را تنظیم می کنید این امکان را به شما می دهد که با استفاده از دیوار آتش جلوی نفوذ دیگران به شما را بگیرد که به طور پیش فرض خودش آنرا فعال می کند). پورتهای خاص کاربردهای خاص دارند. پورت 25 معمولا برای SMTP (مخفف Simple mail transfer protocol ) است و ما برای ارسال ایمیل از آن استفاده کردیم. اگر قصد دریافت ایمیلهایمان را داشتیم به چورت 110 سر می زدیم، برای مشاهده صفحات وب به سراغ پورت 80 می رویم و... (درست حدس زدید! Outlook هم به طور پیش فرض برای ارسال ایمیل از پورت 25 و برای دریافت آن از پورت 110 استفاده می کند و اینترنت اکسپلورر هم به پورت 80 شماره IP آدرس سایتی که می نویسید سر می زند.) و در پایان اگر پورت را ننویسید، پورت برابر 23 فرض می شود که پورت Telnet است. به پاسخ سوال اول دوباره سر بزنید. وقتی روی لینکی که داده ام کلیک می کنید در حقیقت به پورت 23 آن میزبان متصل می شوید. امروزه بسیاری از سایتها بخصوص سایتهایی که از میزبانی ویندوزی استفاده می کنند سرویس Telnet ندارند و امکان اتصال به پورت 23 وجود ندارد اما من باز هم توصیه می کنم که برای تجربه Shell Account هم که شده Telnet واقعی را تجربه کنید. این Telnet در حقیقت معمولا یک BBS هم هست اما امکانات بسیار زیادی هم برای یک هکر دارد. برای آشنایی اولیه صرف اینکه کمی انگلیسی بفهمید و هرموقع گیر کردید تایپ کنید Help و Enter کنید باید کافی باشد. سوال :آدرس مورد استفاده در Telnet برای سایتهای مختلف را چگونه پیدا کنیم؟ پاسخ:اگرچه بسیاری از سایتها از همان mail.domain-name.com استفاده می کنند، این امر همه گیر نیست. در ویندوز و با استفاده از cmd.exe خودمان به راحتی می توانیم این آدرس را برای 99% دومینها تعیین کنیم. پس از اجرای cmd، دستور nslookup را با تایپ کردن این کلمه و فشردن Enter اجرا کنید. از آنجایی که ما قصد گرفتن اطلاعات در مورد سامانه دریافت ایمیل آن سایت را داریم، از کد mx که مخفف mail exchanger است استفاده می کنیم. به طور کلی اطلاعات یک domain شامل چند قسمت است که برای مورد ما فقط این اطلاعات مورد نیاز است. پس تایپ کنید set q=mx و Enter را فشار دهید. حال کافی است نام domain را تایپ و Enter کنید. در برخی موارد مانند مثال زیر فقط یک جواب می گیرید: > irib.com Server: UnKnown Address: 213.165.123.1 irib.com MX preference = 60, mail exchanger = mail.irib.com mail.irib.com internet address = 62.220.119.60 و یا مثال زیر: irna.com MX preference = 10, mail exchanger = irna.com irna.com nameserver = ns1.gpg.com irna.com nameserver = ns1.irna.net irna.com nameserver = ns1.simorgh.com irna.com nameserver = ns2.irna.net irna.com internet address = 209.1.163.101 ns1.irna.net internet address = 217.25.48.18 ns1.irna.net internet address = 194.126.61.8 ns2.irna.net internet address = 194.126.61.7 ns2.irna.net internet address = 217.25.48.17 که نشان می دهد برای آدرس irib.com باید از mail.irdir.com استفاده کرد و برای آدرس irna.com باید از irna.com استفاده کرد. به قسمت قرمز رنگ دقت کنید. همیشه پاسخ مورد نظر ما بعد از عبارت mail exchanger قرار می گیرد. گاهی تعداد جوابها بیشتر است: hamsafar.com MX preference = 10, mail exchanger = mail.hamsafar.com hamsafar.com MX preference = 15, mail exchanger = hamsafar.com mail.hamsafar.com internet address = 38.118.143.98 hamsafar.com internet address = 38.118.143.98 و یا مثال زیر: hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx4.hotmail.com hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx1.hotmail.com hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx2.hotmail.com hotmail.com MX preference = 5, mail exchanger = mx3.hotmail.com hotmail.com nameserver = ns1.hotmail.com hotmail.com nameserver = ns2.hotmail.com hotmail.com nameserver = ns3.hotmail.com hotmail.com nameserver = ns4.hotmail.com mx4.hotmail.com internet address = 65.54.254.151 mx4.hotmail.com internet address = 65.54.253.230 mx1.hotmail.com internet address = 65.54.254.129 mx1.hotmail.com internet address = 65.54.252.99 mx1.hotmail.com internet address = 65.54.166.99 mx2.hotmail.com internet address = 65.54.254.145 mx2.hotmail.com internet address = 65.54.252.230 mx2.hotmail.com internet address = 65.54.166.230 mx3.hotmail.com internet address = 65.54.254.140 mx3.hotmail.com internet address = 65.54.253.99 ns1.hotmail.com internet address = 216.200.206.140 ns2.hotmail.com internet address = 216.200.206.139 ns3.hotmail.com internet address = 209.185.130.68 ns4.hotmail.com internet address = 64.4.29.24 و یا مثال زیر: cnn.com MX preference = 10, mail exchanger = atlmail4.turner.com cnn.com MX preference = 20, mail exchanger = atlmail2.turner.com cnn.com MX preference = 30, mail exchanger = nymail1.turner.com cnn.com MX preference = 10, mail exchanger = atlmail1.turner.com cnn.com nameserver = twdns-04.ns.aol.com cnn.com nameserver = twdns-01.ns.aol.com cnn.com nameserver = twdns-02.ns.aol.com cnn.com nameserver = twdns-03.ns.aol.com atlmail1.turner.com internet address = 64.236.240.146 atlmail4.turner.com internet address = 64.236.221.5 atlmail2.turner.com internet address = 64.236.240.147 nymail1.turner.com internet address = 64.236.180.95 اگر کمی دقت کنید، قسمت MX preference همواره دارای یک عدد است. اگر جوابهای متفاوتی پیدا شد، جوابی که عدد MX preference آن کمتر باشد به طور معمول انتخاب مناسبتری است و باید اولین جوابی باشد که امتحان می کنید. با این روش شما می توانید بدون استفاده از SMTP خاصی ایمیلهای خود را ارسال کنید یا برنامه ای بنویسید که ایمیل ارسال کند. سوالی که در اینجا پیش می آید این است که چه کارهایی در این زمینه مجاز و چه کارهایی غیرقانونی است. فرستادن ایمیل به هزاران نفر طوری که به هر کدام فقط یک ایمیل برسد و آنها راهی برای خروج از لیست شما داشته باشند غیرقانونی نیست اما ممکن است ISP یا Host شما را عصبانی کند، بنابراین بهتر است از آنها سوال کنید یا حداقل مطمئن باشید که در قراردادی که با آنها امضا کرده اید ممنوعیت این مورد ذکر نشده باشد. البته اگر این ایمیل طوری فرستاده شود که فرستنده آن صحیح نباشد و به نظر برسد که از طرف کس دیگری آمده است قابل پیگرد قانونی است و افراد زیادی در دنیا به این دلیل محاکمه شده اند. فرستادن چندین ایمیل به یک فرد طوری که سبب مزاحمت وی یا از دست رفتن برخی از اطلاعات وی شود جرو است و از طریق مراجع ذیصلاح قابل پیگرد قانونی می باشد. فرستادن ایمیل طوری که به نظر برسد از آدرسی دیگر آمده است، اگر آن آدرس دیگر متعلق به شما نباشد علاوه بر غیر اخلاقی بودن عمل، انشاءالله قابل پیگیری قانونی می باشد. از توضیح نصب و کار با SMTP روی ویندوز شخصی منصرف شدیم، اما همین قدر بدانید که از control panel-> add/remove programs بایأ به قسمت add/remove windows components بروید و از آنجا IIS و Message queuing را نصب کنید و سپس در صورت نیاز آنها را تنظیم کنید. به این شکل شما قادر به فرستادن ایمیل با telnet کردن به آدرس localhost یا آدرس IP 127.0.0.1 به هر آدرسی خواهید بود. امیدوارم بعد از خواندن این صفحات به این نتیجه رسیده باشید که هرکسی به راحتی می تواند هر ایمیلی را از طرف کس دیگری برای شما ارسال کند و در مورد ایمیلهای مشکوک باید احتیاط کنید. البته مشکلات ایمیل به اینجا ختم نمی شود... ایمیل را به طور معمول به کارت پستال بدون پاکت تشبیه می کنند به این مفهوم که در مسیر رایانه شما به رایانه گیرنده نامه در تمام مسیرهای میانی و توسط پستچیها قابل خواندن است! اگرچه متاسفانه در ایران به دلیل اهمیت ندادن به امنیت اطلاعات، تمامی مکالمات تلفنی (بخصوص تلفن همراه)، فکس و مانند آنها هم همین حکم را دارند و در مقایسه وضع ایمیل کمی بهتر است (بعد بگید چرا تجارت الکترونیکی نداریم... یا بگید چرا بانکها خودشون برا خودشون شبکه راه می اندازند یا...)! سوال :جگونه می شود به یک پورت باز telnet کرد؟ پاسخ:برای اینکه عملکرد یک پورت برای شما روشن شود، باید به آن پورت Telnet کنید.البته معمولا تعدادی از پورتهایی را که ممکن است اطلاعاتی مهم را در اختیار هکرها قرار دهند مثل پورت ۷۹ یا ۸۰ معمولا بسته است و ارتباط با آنها شاید برقرار نشود. برای telnet کردن در command prompt دستور زیر را تایپ کنید: telnet hostname portnum در این دستور بهجای hostname شماره ip و یا نام سایت را وارد میکنید و بهجای portnum شماره پورت توجه کنید که فقط در صورتی میتوانید با یک پورت تلنت کنید که ان پورت open باشد . مثلا برای تلنت کردن به پورت ۱۳ که ساعت و تاریخ را بهدست میدهد در کامپیوتری با IP : ۱۹۲.۱۶۸.۱۰۰.۳۵ مینویسید: telnet 192.168.100.35 13 یا اگر ip سایت مورد نظر رو بلد نبودید (بعد روش بدست اوردن ip رو هم میگم) میتوانید از این راه استفاده کنید: telnet yahoo.com 13 دستور Netstat و استفاده از این دستور این دستور که با سویچ های دیگری هم استفاده میشه یکی از دستورایی هست که همه هکر ها اول باهاش آشنا میشن.که با تایپ این دستور شما متوجه آی پی سیستمها و پورتهایی که با آنها در ارتباط هستید میشوید و مشاهده میکنید که چه پورتهایی Listening و یا Established هستن این باعث میشود اگر پورتی مخصوص یک تروجن مثل 27374 که پورت اصلی Sub7 هست در سیستم شما باز بود شما متوجه این پورت باز بروی سیستمتان بشوید. اگر در قسمت Foreign Address هم یک آی پی بوسیله پورتی به سیستم شما وصل بود شما به سرعت متوجه می شوید که یک نفر با آن آیپی در سیستم شماست ، پس این راهیست که متوجه گردید سیستمتان آسیب پذیر است یا نه ، برای مثال من با تایپ دستور Netstat در Ms-Dos پس از اتصال به اینتر نت نتایج زیر را گرفتم : C:WINDOWS>netstat Active Connections Proto Local Address Foreign Address State TCP Midia:1454 cs33.msg.sc5.yahoo.com:5050 ESTABLISHED TCP Midia:1488 63.123.44.222:80 ESTABLISHED TCP Midia:1491 opi1.vip.sc5.yahoo.com:80 TIME_WAIُT TCP Midia:1497 64.187.54.23:80 ESTABLISHED TCP Midia:1498 64.187.54.23:80 ESTABLISHED همانطور که ملاحظه میکنید این دستور گاهی اوقات اسم صاحب سیستم کلاینتی که شما با آن در ارتباط هستید را نیز میدهد و چون اینجا من با کسی در PM نبودم اسم کسی را نمیبینید ولی اگر کسی با من چت کند و دستور Netstat را اجرا کند اسم را میبیند و متوجه میشود کهMidia صاحب آن سیستم کلاینتی می باشدکه در حال چت کردن با آن است و همچنین در این قسمت مشخص است که من با پورت 5050 با یاهو مسنجر ارتباط برقرار کرده ام و نیز نتایجی که در زیر Local Address مشخص است اطلاعاتی درباره خود من می باشد . و نتایجی که در Foreign Address بدست میاد مشخص میکند که ما با چه سرور یا کلاینتی در ارتباط هستیم . که در سطر پنجم مثال بالا یعنی 63.123.44.222:80 آیپی سایت یاهو میباشد و مشخص میکند که من در سایت یاهو بوده و به وسیله پورت 80 که پورت Http میباشد با این وب سرور ارتباط برقرار کرده ام و در قسمت Status هم مشخص میشود که شما با چه پورتهایی Established هستید یعنی ارتباط برقرار کرده و وصل هستید و چه پورتهایی Listening یا منتظر Request و در حال شنیدن می باشید ، بنابراین با دستور Netstat می شود یک عمل مانیتورینگ از تمام آیپی ها - پورتها و ماشینهایی که شما با آنها در ارتباط هستید گرفت . دستور Netstat/? : Help برنامه Netstat را معرفی میکند و سویچ های که ازش میتوان استفاده کرد و در مقابل هر سویچ در مورد کار آن توضیح مختصری میدهد. دستور Netstat -n : با این دستور میتوان آیپی و پورت سیستمی که شما با آن در ارتباط هستید را بدست آورد . برای مثال وقتی شما با یک نفر در یاهو مسنجر چت میکنید پورت ۵۰۵۰ روی سیستم open هست چون یاهو از پورت ۵۰۵۰ استفاده میکند پس با تایپ netstat -n خواهید داشت: Active Connections Proto Local Address Foreign Address State TCP 217.219.223.21:1425 216.136.175.226:5050 TIME_WAIT TCP 217.219.223.21:1431 64.242.248.15:80 ESTABLISHED TCP 217.219.223.21:1437 217.219.223.38:5101 ESTABLISHED همانطور که ملاحظه میکنید من در این لحظه با آیپی 217.219.223.38 در حال چت کردن بودم که اشتراکش هم از رایان روش بوده (مثل خودم)و آی پی خود نیز پروتکلی که ما بوسیله آن با یک سیستم ارتباط برقرار کردیم Proto مشخص میشود در قسمت Local Address من هم TCPارتباط برقرار شده است. دستور Netstat -na : با تایپ کردن این دستور در MS-DOS Prompt تمام پورتهایی که داده ها و بسته ها را میفرستند مشخص میشود ، نشان " na " در تمام دستورات به معنی نمایش همه پورتها و لیست کردن آدرسهای شبکه و شماره فرمها در یک قالب عددی می باشد ، برای مثال من با تایپ این فرمان در MS-DOS این نتایج را گرفتم : C:WINDOWS>netstat -na Active Connections Proto Local Address Foreign Address State TCP 0.0.0.0:1954 0.0.0.0:0 LISTENING TCP 0.0.0.0:5101 0.0.0.0:0 LISTENING TCP 217.219.223.21:1954 207.46.106.21:1863 ESTABLISHED TCP 217.219.223.21:1971 216.136.225.36:5050 ESTABLISHED TCP 217.219.223.21:2031 63.121.106.74:80 TIME_WAIT TCP 127.0.0.1:1025 0.0.0.0:0 LISTENING *:* UDP 0.0.0.0:1958 *:* UDP 64.110.148.59:9 *:* UDP 64.110.148.59:137 *:* UDP 64.110.148.59:138 خب میبینید که پورتهای باز روی سیستم من لیست شده است. مثل 1954-1971-2031 دستور Netstat -a : این دستور نیز مثل دستور Netstat -an یا -na عمل میکنه فقط فرقش در اینه که این دستور پورتها را با معادل اسمیشان نشان میدهد ، برای مثال پورت 139 را با معادل اسمیش یعنی Netbios نشان میدهد و همچنین مانند دستور Netstat اسم صاحب سیستم را پرینت میکند .(این دستور برای تست کردن نقطه ضعفها و پورتهای باز در سیستم های خودمان بسیار مفید میباشد و اگر سیستم آلوده به تروجن بود میشود از این دستورها و کلاً برنامه Netstat این موضوع را فهمید ، پس آنهایی که سوال میکنند ما چگونه بفهمیم سیستم خودمان آلوده به تروجن هست یا نه ، استفاده از این دستور و کلاً دستورات Netstat میتواند خیلی به آنها کمک کند ) دستور Netstat -p xxx : منظور از xxx یعنی آن پروتکلی که شما در نظر دارید که میتواند TCP و UDP باشد. دستور Netstat -e : این دستور نیز یکی از دستورات Netstat است که آماری از ارتباطها و بسته ها و شماره های ارسال و ذخیره بسته ها و داده ها را نشان میدهد .(این دستور بیشتر برای ویندوزهای 98 , me و همینطور مودمهایی که آمار بسته ها را نمیدهند خوب و مفید است چون در ویندوز 2000 – XP- قسمتی از این آمار براحتی در اختیار User قرار میگیرد ، و شما میتونید با استفاده از این دستور ترافیک ISP و شبکه را ببینید و همینطور برنامه هایی که در حال دانلود هستسد را چک کنید و یا اگر بسته ای در ارسالش مشکلی پیش بیاد میتوانید در قسمت Errors مشاهده کنید ، ...) دستور Netstat -r : این دستور توسط کاربران معمولی اینترنت زیاد بکار گرفته نمیشود چون درک بعضی از گزینه هاش برای کاربران عادی دشوار ، بحرحال این دستور جزییات دقیقی مثل آدرس Gateway - Interface Metric -Netmask , ... درباره آدرس آی پی شما در شبکه میدهد ، همچنین در ویندوزهای8 9 - ME کار دستور Netstat -a را هم انجام میدهد


© کپی رایت توسط : w w w . g h a r n . n e t

GPS

مدتی هست که با دستگاهی بنام جی‌پی‌اس در ارتباط هستم و استفاده‌های مختلفی رو ازش می‌برم.
اما چیزی که در این مدت متوجه شدم این بود که خیلی از دوستان و افراد آشنا به کامپیوتر و تکنولوژی جدید دنیا اگر جی‌پی‌اس رو بشناسن فقط می‌دونن که موقعیت یاب جهانی هست.

نمی‌دونم جای این گونه مقالات در این وبلاگ هست و با هدف این وبلاگ جور هست یا که نه اما گفتم شاید بد نباشه به عنوان دومین مطلب خودم در وب‌لاگ فارس‌تک توضیحات جامعی رو در مورد سیستم جی‌پی‌اس داخل سایت برای خوانندگان عزیز قرار بدم.

------------------------------------------------
GPS چیست ؟
GPS یعنی سیستم موقعیت یاب جهانی این سیستم تشکیل شده است از یک شبکه 24 ماهواره ای در مدار زمین که توسط وزارت دفاع دولت آمریکا پشتیبانی میشود.

هـدف اصـلی و اولـیـه از طـراحـی GPS ، اهـداف نـظامـی بـوده امـا از ســال 1980 به بـعــد بـرای اسـتـفاده های غــیر نـــــظامی نیز در دسترس قرار گرفت.

GPS در تمام شرایط بصورت 24 ساعت در شبانه روز و در تمام دنیا قابل استفاده می باشد . و هیچ گونه بهائی بابت این خدمات اخذ نمی شود.

GPS چطور کارمی کند ؟
ماهواره های GPS هر روز دوبار در یک مدار دقیق دور زمین میگردند و سیگنال های حاوی اطلاعات را به زمین می فرستند.

GPS براساس زمان مقایسه زمان ارسال و دریافت سیگنال توسط یک ماهواره کار می کند . اختلاف زمان مشخص می کند که گیرندة GPS چقدر از ماهواره دور است . حال با انداره گیری مسافت از چند ماهواره گیرندة GPS میتواند موقعیت کاربر را مشخص نموده حتی روی نقشه الکترو نیکی نمایش دهد.

یک گیرندة GPS بایستی حداقل سیگنالهای 3 ماهواره را برای تعیین دقیق 2 موقعیت (طول و عرض جغرافیایی ) یک شیء دریافت نماید و سیگنالهای 4 ماهواره یا بیشتر میتواند 3 موقعیت (طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع ) را نشان دهد.

هم چنین ازGPS میتوان برای اندازه گیری سرعت ، جهت یابی ، جستجو ، مسافرت طولانی ،‌رفتن به مقصد ، زمان طول و مغرب خورشید و غیره نیز استفاده کرد .

سیستم ماهواره ای GPS:
24 مارهواره در بخش های مختلف فضای زمین در مداری خاص با فاصله حدود 12000 مایلی بالای سر ما قرار گرفته است.

آنها با یک سرعت ثابت در حرکتند و در هر 24 ساعت دوبار دور زمین را با سرعتی معادل 7000 مایل در ساعت می گردند.

ماهواره های GPS توسط انرژی خورشید تغذیه میشوند آنها مجهز به باطریهای قابل شارژ اتوماتیک برای زمانهای بارندگی یا خورشید گرفتگی می باشند.

yocket booster های کوچک روی هر ماهواره آنها را دریک مسیر پروازی صحیح نگهداری می کنند.

از ماهواره های GPS بیشتر بدانید:

- اولین ماهواره GPS در سال 1978 با موفقیت به فضا پرتاب شد.
- درسال 1994 تمامی 24 ماهواره در مدار زمین قرار گرفت.
- هر ماهواره برای 10 سال مأموریت ساخته میشود و پس از طی این زمان حتماً بایستی ماهواره دیگر جایگزین گردد.
- وزن یک ماهواره GPS حدود 2000 پوند (معادل 907 کیلو گرم ) با 17 فوت عرض (18/5متر).
- قدرت انتقال آنها هم 50 وات یا کمتر می باشد .

چگونه میتوان یک GPS تهیه نمود ؟
چنانچه قصد خرید GPS را برای اولین بار دارید ما به شما اطلاعات مهمی را که چه محصولاتی موجود بوده و مناسب کاربری در GPSS میباشند را نشان می دهیم.

در حقیقت دستگاه GPS با قیمت مناسب پیشنهادی ما Garmin Etrex با کابل می باشد که قیمت آن کمتر از 100 دلار آمریکاست اگر شما ساکن USA باشید و نهایت 300 دلار آمریکا برای کشورهایی که عوارض بالایی دارند باشد ، در انگلیس نیز شما بایستی 110 دلار آمریکا بابت دستگاه GPSو 25 دلار نیز بابت کابل آن بپردازید.

یک GPS دستی ارزان قیمت بدون هیچگونه نیاز به LaptaP و با یک قیمت معقول قابلیتهای زیادی دارد.
هیچ بهایی بابت استفاده از خدمات GPS نبایستی توسط شما پرداخته شود . خدمات GPS توسط دولت آمریکا آماده شده و کاملاً مجانی می باشد هم چنین دریافت اطلاعات توسط گوشی موبایل نیز ممکن میباشد.

دسته بندی دستگاههای GPS:
بطور کلی یک GPS را میتوان از یکی از 3 گروه ذیل دانست.

GPS MOUSE : هیچ صفحه یا دکمه ای ندارد اما توسط یکpc Laptop با نرم افزار مربوطه قابل استفادة سرویس GPSS می باشد.

دستگاههای این گروه مانند:

Garmin GPS 35
Delorme یا Rand Macnalley ( باقیمت های پایینتر)

قیمت این GPS ها حدود 75 تا 150 دلار آمریکا متغیر می باشد. ولی فراموش نکنید که این نوع GPS ها حتماً به Laptop pc نیاز دارند.

Hand-Held GPS: این نوع دستگاهها می توانند بصورت سیار مورد استفاده قرار گیرند آنها خودشان یک‌صفحه کوچک جهت نمایش اطلاعات و چند دکمه دارند و در شکل ها و ترکیب های مختلفی عرضه می‌شوند و هیچگونه نیازی بهLaptop ندارند. که بطور مثال میتوان مدل‌های با قیمت پائین Garmin شبیه Etrex, GPS12*l , GPS12 یا مدل های 315, 310 ازMagellan را نام برد. تعدادی از اینها یک رابط NMEA و یک کابل رابط دارند قیمت با کابل ممکن است حدود 210 دلار به بالا باشد و ممکن است بعضی از کشورها ارزانتر هم موجود باشد.

یک GPS دستی ارزان قیمت با یک کابل رابط برای انتخاب و آغاز کار با GPS مناسب میباشد, حتی برای سرگرمی یا کار یا آشنایی شما با طرز کار و خدمات GPS.

High-End GPS products: این دستگاهها شامل یک صفحه نمایشگر بزرگتر و تعدادی نقشه میباشند و در بعضی از آنها شما بایستی مبلغ بیشتری جهت نقشه ها بپردازید.

قیمت این دستگاهها ممکن است بسته به نوع محصول بالاتر از 1500 دلار آمریکا باشد که نمونه هایی از آن مانند Blaupunkt PhihPs و Alpine میباشد.

چه نوع GPS هایی مردم خریداری نموده اند ؟

در اینجا یک نمودار فروش انواع GPS در سال 200۴ , 2000 آورده شده است .

این آمار براساس اطلاعات 100 مرکز خدمات فروش دستگاههای GPS میباشد .

این تحقیق کوچکی است ولی می تواند نشانگر خوبی از آمار فروش باشد . نشان میدهد چطور مدل های Garmin بر تسلط خود بر انواع دیگر ادامه می دهد .

البته به کمک GPS های دستی Etrex .

این آمار هم چنین صعود تعدادی محصولات GPS Mouse شیبه Lassen Axiom Pharos , Holux , Haicom , Deluo و غیره.همراه با Delorme (Rockwell) .Rand Mcnalley(talon/NaVman) و , Pioneered در آمریکا را نشان می دهد.

دیگر انواع GPS شامل: Eagle , Lowrance , Furuno , San jose , Silva , Smile , Trimble , Motorola.

کجا می توانیم یک GPS تهیه کنیم ؟
امروزه سریعترین روش برای پیدا کردن یک عرضه کننده GPS می تواند از طریق موتور جستجوگر Altavista باشد با نوشتن کلمه “ gps” در محل جستجوی این سایت.

اما اگر نتوانستید یک توزیع کننده GPS در کشورتان پیدا کنید سعی کنید به یکی از لیست های ذیل که توزیع کننده های جهانی GPS میباشند ارتباط برقرار نمائید . آنها ممکن است از طریق email مشکل شما را حل نمایند یا اینکه کسی شما را در خصوص مشکلتان کمک نماید .

اگر شما سایت GPSS Links pages را ببینید شما یک طیف وسیعی از انواع GPS و مدل های آنرا که قابل کار با GPS میباشد را خواهید پیدا کرد . که اکثر آنها از نوع Garmin‌ میباشد.

همه چیز درباره ی سیستم های Gps

---

سیستم مکان یاب جهانی (Global Positioning Systems) یا GPS یک سیستم راهبری و مسیریابی ماهواره ای است که از شبکه ای با ۲۴ ماهواره ساخته شده است.

این ماهواره ها به سفارش وزارت دفاع ایالات متحده ساخته و در مدار قرار داده شده است . این سیستم در ابتدا برای مصارف نظامی تهیه شد ولی از سال ۱۹۸۰ استفاده ی همگانی از آن آزاد و آغاز شد.
خدمات این مجموعه در هر شرایط آب و هوایی و در هر نقطه از کره ی زمین در تمام ساعت شبانه روز در دسترس است. پدید آوردنگان این سیستم، هیچ حق اشتراکی برای کاربران در نظر نگرفته اند و استفاده از آن کاملا رایگان میباشد.
GPS چگونه کار می کند؟
ماهواره های این سیستم، در مداراتی دقیق هر روز ۲ بار بدور زمین می گردند و اطلاعاتی را به زمین مخابره می کنند. گیرنده های GPS این اطلاعات را دریافت کرده و با انجام محاسبات هندسی، محل دقیق گیرنده را روی کره ی زمین محاسبه می کنند.
در واقع گیرنده زمان فرستاده سیگنال توسط ماهواره را با زمان دریافت آن مقایسه می کند. از اختلاف این دو زمان فاصله گیرنده از ماهواره تعیین می گردد. حال این عمل را با داده های دریافتی از چند ماهواره دیگر تکرار می کند و بدین ترتیب محل دقیق گیرنده را با اختلافی ناچیز در میبابد.
گیرنده به دریافت اطلاعات همزمان از حداقل ۳ ماهواره برای محاسبه ۲ بعدی و یافتن طول و عرض جغرافیایی، و همچنین دریافت اطلاعات حداقل ۴ ماهواره برای یافتن مختصات سه بعدی نیازمند است.
با ادامه ی دریافت اطلاعات از ماهواره ها گیرنده اقدام به محاسبه سرعت، جهت، مسیرپیموده شده، فواصل طی شده، فاصله باقی مانده تا مقصد، زمان طلوع و غروب خورشید و بسیاری اطاعات مفید دیگر می نماید.
ماهواره های سیستم
۲۴ ماهواره ی GPS در مدارهایی بفاصله ۳۶۶۰۰ کیلومتری از سطح دریا گردش می کنند. هر ماهواره دقیقا طی ۱۲ ساعت با سرعت ۱۱ هزار کیلومتر بر ساعت یک دور کامل بدور زمین می گردد.
این ماهواره ها نیروی خود را از خورشید تامین می کنند ولی باتری هایی نیز برای زمانهای خورشید گرفتگی و یا مواقعی که در سایه ی زمین حرکت می کنند بهمراه دارند. راکتهای کوچکی نیز ماهواره ها را در مسیر درست نگاه می دارند. به این ماهواره ها NAVSTAR نیز گفته می شود.
در اینجا به برخی مشخصه های جالب این سیستم اشاره می کنیم:
• اولین ماهواره GPS در سال ۱۹۷۸ در مدار زمین قرار گرفت.
• در سال ۱۹۹۴ شبکه ۲۴ عددی NAVSTAR تکمیل شد.
• عمر هر ماهواره حدود ۱۰ سال است که پس از آن جایگزین می گردد.
• هر ماهواره حدود ۲۰۰۰ پاوند وزن دارد و درازای باتری های خورشیدی آن ۵.۵ متر است.
• انرژی مصرفی هر ماهواره، کمتر از ۵۰ وات میباشد.
گیرنده ی GPS
بسته به نوع مصرف و بودجه می توانید از گستره ی زیادی از گیرنده های GPS بهره ببرید. همچنین، باید از در دسترس بودن نقشه ی مناسب و بروز (up-to-date) برای منطقه ی مورد استفاده تان، اطمینان حاصل کنید.
امروزه بهای گیرنده های GPS بطور چشمگیری کاهش پیدا کرده و هم اکنون در اروپا با بهایی برابر با یک گوشی متوسط موبایل نیز می توان گیرنده GPS تهیه کرد.
امروزه در کشورهای توسعه یافته از این سیستم جهت کمک به راهبری خودرو، کشتی و انواع وسایل نقلیه ی دیگر بهره گیری می شود.
هر چه نقشه های منطقه ای که در حافظه گیرنده بارگذاری می شود دقیق تر باشد، سرویسهایی که از GPS می توان دریافت داشت نیز بهتر میشود.
برای نمونه می توان از GPS مسیر نزدیکنرین پمپ بنزین، تعمیرگاه و یا ایستگاه قطار را پرسید و مسیر پیشنهادی را دنبال کرد. دقت مکانیابی این سیستم در حد چند متر است که بسته به کیفیت گیرنده تغییر می کند.
از سیستم مکان یاب جهانی می توان در کارههایی چون نقشه برداری و مساحی، پروژه های عمرانی، کوهنوردی، کایت سواری، سفر در مناطق ناشناخته، کشتی رانی و قایقرانی، عملیات نجات هنگام وقوع سیل و زمینلرزه و هر فعالیت دیگر که نیازمند محل یابی باشد، بهره برد.

‌BUS

When referring to a computer, the bus also known as the address bus, data bus, or local bus is a data connection connection between two or more devices connected to the computer. For example, a bus enables a computer processor to communicate with the memory or a video card to communicate with the memory.

A bus is capable of being parallel or a serial bus and today all computers utilize two types of buses, an internal or local bus and an external bus. An internal bus enables a communication between internal components such as a computer video card and memory and an external bus is capable of communicating with external components such as a SCSI scanner.

A computer or devices bus speed or throughput is always measured in bits per second or megabytes per second.

همه چیز رد مورد CD

آشنایی کامل با لوح فشرده – سی دی دیسک فشرده Compact Disc - CD


لوح فشرده – سی دی دیسک فشرده Compact Disc - CDچیست؟CD مخفف عبارت Compact Disc یا دیسک فشرده است که حدود 20 سال قبل اختراع شد تا رقیبی برای محیط‌های ضبط مغناطیسی باشد. امروزه CD به عنوان اولین انتخاب برای ضبط موسیقی، ویدیو و دیتا درآمده است. نام اولیه برای CD عبارت بود از CD-ROM که معادل بود با Compact Disc-Read-Only Memory اما حضور تکنولوژی‌های جدیدتر در ساخت CD، نام‌های دیگری مانند CD-R یا CD-RW را به میدان آورد. یک CD قادر به ذخیره‌سازی 74 دقیقه (80 دقیقه) موزیک است.






ظرفیت یا دیسک فشرده VALENCE Compact Disc - CD


ظرفیت دیسک‌های فوق بر حسب بایت معادل 665600 بایت (و در مدل 80 دقیقه‌ای716800 بایت) است. قطر این دیسک‌ها دوازده سانتیمتر است. CD دارای یک شیار حلزونی (مارپیچ) داده است. دوایر از قسمت داخل دیسک شروع و به سمت بیرون دیسک ختم می‌شوند. با توجه به اینکه شیار مارپیچ از مرکز آغاز می‌گردد، بنابراین قطر یک CD می‌تواند کوچک‌تر از 12 سانتیمتر باشد. اگر داده‌هایی که بر روی یک CD ذخیره می‌گردد را استخراج و جملگی آنها را در یک سطح مسطح قرارد دهیم، پهنائی به اندازه نیم میکرون و طولی به اندازه پنج کیلومتر را شامل خواهند شد!






تاریخچه لوح فشرده history Compact Disc - CD


تاریخچه ساخت CDها زیاد طولانی نمی‌باشد. دیسک‌های فشرده ابتدا در سال 1980 مطرح شدند و ایده ساخت آنها ظاهراً از صفحات گرامافون گرفته شده است. دیسک‌های فشرده یکی از منابع ذخیره اطلاعات مانند فلاپی دیسک‌ها می‌باشند با این تفاوت که ظرفیت ذخیره‌سازی اطلاعات در دیسک‌های فشرده بسیار بیشتر می‌باشد. دیسک‌های فشرده، منتخب غالب افراد راغب موزیک بود. به دلیل ثبت دیجیتالی آن، محصولات امنیتی در بالاترین سطح کیفی خود هستند و نیز احتمال از بین رفتن آن بسیار کم است.


تکنولوژی‌های مشابه، CD را به عنوان یک واسطه جاذب برای حمل انواع اطلاعات دیجیتالی ساخته‌اند. با اینکه CDهای فشرده به قدر کافی قابل اعتماد نیستند اما کمیت حجیم آن می‌تواند برای ما سریع و مقرون به صرفه باشد. انحصار تولید دیسک‌های فشرده در ابتدا در دست دو شرکت PHILIPS وSONY بود. ولی در آن زمان استاندارد خاصی برای تولید این CDها وجود نداشت و نیز این مشکل نیز وجود داشت که هر کسی می‌خواست از این دیسک‌های فشرده استفاده نماید می‌بایست فقط از دیسک‌ها و دیسک‌خوان‌های مربوط به یکی از این دو شرکت استفاده می‌نمود.




در مورد لوح فشرده ABOUT Compact Disc - CD


در حال حاظر تمامی CDها با استفاده از یک استاندارد جهانی (ISO) ساخته می‌شوند و در هر جایی می‌توان از این دیسک‌های فشرده استفاده نمود و به راحتی در سرتاسر دنیا این دیسک‌های فشرده در دسترس می‌باشند. به خاطر رشد فوق‌العاده و کامل CDها و تکنولوژی، در حال حاضر CDها تکامل یافته و کامل شده‌اند. استانداردهای اساسی CD و قانون‌های مرتبط به آن در کتاب قرمز (Audio) ، کتاب زرد (CD ROM)، کتاب نارنجی (CD-R) ، کتاب سبز (CD-I) و سایر تکنولوژی‌ها معین و جمع‌آوری شده است. به هر حال هر استاندارد رسمی و غیررسمی از این قوانین معین شده در کتاب‌های صنعتی اصلی تبعیت می‌کنند.




طرز ساخت لوح فشرده لوح فشرده PRODUCTION Compact Disc - CD


CD از جنس پلاستیک بوده و دارای ضخامتی معادل چهار صدم یک اینچ (2/1 میلیمتر) است. بخش اعظم یک CD شامل یک نوع پلاستیک پلی کربنات تزریقی است. در ابتدا قالب ابتدایی یک CD پلی کربنات گداخته شده است. هنگامی که این پلی‌کربنات به نقطه ذوب خود نزدیک می‌شود، پلاستیک فوق نشانه‌گذاری شده و یک شیار حلزونی (مارپیچ) پیوسته از داده، ایجاد می‌گردد. برای انجام این کار از ضربه‌‌های میکروسکوپی استفاده می‌شود. این ضربه‌‌ها پیت‌ها و لند‌ها را به وجود می‌آورند که اطلاعاتی هستند که لیزر آنها را می‌خواند.




بعد از این مرحله، لایه بازتابی تراشه‌ای، برای استفاده در فرآیندی به نام sputtering و یا wet silvering آماده می‌شود. علت درخشان به نظر آمدن یک دیسک نیز همین مرحله است و به این دلیل استفاده می‌شود که لیزر را به پخش‌کننده انتقال دهد، بنابراین بی‌عیب بودن آن بسیار اهمیت دارد. جنس این لایه اصولا از نقره است، اما می‌تواند از موادی مانند طلا یا پلاتین و در موارد تجاری‌تر آلومینیوم ساخته شود و یا حاوی لایه‌های حساس به نور اضافی باشد که وضعیت دیسک‌های با قابلیت ثبت دوباره اینگونه است.


در ادامه یک لایه آکریلیک به منظور حفاظت بر روی سطح آلومینیومی پخش می‌گردد. این پوشش لاکی برای مهر کردن لایه بازتابی و جلوگیری از اکسید شدن آن، وارد عمل می‌شود. این لایه باریک است و طوری عرضه شده است که کوچک بوده و در مقابل خراشیدگی مقاوم نیست. آخرین مرحله کار بر روی یک CD، screen-printed در قسمت بالای آن است و CD آماده بسته‌بندی، عرضه به کاربر و در نهایت رایت می‌شود.


نتیجتاَ هر CD حاوی 99% پلی کربنات و در نهایت 1% اطلاعات ذخیره شده، تراشه لایه بازتابی و مرحله آخر است. لیزر استفاده شده توسط کاربر، از میان دیسک پلاستیکی عبور می‌کند، به اطلاعات برخورد کرده، سپس به لایه انعکاسی برخورد کرده و بعد به پخش کننده برگشت داده می‌شود. اختلافات جزئی میان انواع دیسک وجود دارد برای مثال دیسک‌های پلی‌استیشن از یک نوع پلی کربنات ارغوانی تیره تشکیل یافته‌اند، اما دقیقاً مانند سایردیسک‌ها عمل می‌کنند. دیسک‌های نگارنده و دوباره نگارنده (Re-Writable)، لایه مهر شده اطلاعات را ندارند در عوض هنگامی که در نور معینی قرار می‌گیرند از لایه‌های حساس به نور استفاده می‌کنند و اطلاعات را در داخل لایه‌ها حکاکی می‌کنند.




عملکرد یک لوح فشرده Compact Disc - CD


اطلاعات بر روی یک CD با استفاده از یک درایو قابل نوشتن، ثبت می‌گردند. در صورتی که قصد ایجاد یک CD صوتی و یا یک CD داده را داشته باشید، می‌توان با استفاده از نرم‌افزارهای مربوط به نوشتن بر روی CD ، این کار را انجام داد. فرمت ذخیره‌سازی داده‌ها توسط نرم‌افزار مربوطه تعیین خواهد شد. فرآیند فرمت داده‌ها بر روی CD بسیار پیچیده است. به منظور شناخت نحوه ذخیره‌سازی داده‌ها بر روی CD، لازم است که با تمام شرایط ممکن برای رمزگشائی داده‌ها را که مورد نظر طراحان مربوطه است، شناخت مناسبی پیدا شود.


- با توجه به اینکه لیزر با استفاده از Bumps ، داده‌های مارپیچ را دنبال می‌نماید، نمی‌تواند فضای خالی اضافه (Gap) در شیار وجود داشته باشد. به منظور حل مشکل فوق از روش رمزگشائی EFM)eight-fourteen modulation) استفاده می‌شود. در روش فوق هشت بیت به چهارده بیت تبدیل شده و این تضمین توسط EFM داده خواهد شد که برخی از بیت‌ها یک خواهند بود.


- با توجه به اینکه لازم است لیزر بین «آهنگ‌های متفاوت» حرکت نماید (حرکت بر روی شیارها)، داده‌ها نیازمند روشی هستند که با استفاده از آن به صورت موزیک رمزگشائی شده و به درایو اعلام نمایند که موقیت هر کدام کجاست؟ به منظور حل مشکل فوق از روشی با نام Sub code Data استفاده می‌شود. کدهای فوق قادر به رمزگشائی موقعیت نسبی و مطلق لیزر در شیار خواهند بود.


- با توجه به اینکه لیزر ممکن است یک Bumps را نخواند، روشی برای مشخص نمودن خطای مربوط به خواندن یک بیت می‌بایست استفاده گردد. به منظور حل مشکل فوق باید بیت‌های بیشتری اضافه گردد. بدین ترتیب درایو مربوطه امکان تشخیص و تصحیح خطاهای مربوط به تک بیت‌ها را پیدا خواهد کرد.




انواع سی دی ها – لوح فشرده و فرمت‌های آن


CD نیز مانند هارددیسک که با یکی از فرمت‌های FAT16 ، FAT32 و یا NTFS کار می‌کند، نیاز به فرمت خاصی دارد که بتواند کار کند. اولین فرمت CD ، فرمت CDهای موسیقی، به نام CD-DA یا CD-Digital Audio می‌باشد که موسیقی را به نحو خاصی روی CD می‌نویسد، به این فرمت CD-Audio هم می‌گویند. این فرمت برای هر آهنگ یک تراک (track) روی CD باز می‌کند که طول آن بستگی به طول آهنگ دارد و متغیر می‌باشد.


پس هر آهنگ یک تراک می‌گیرد. CD-Audio روشی عالی برای ذخیره موسیقی است اما چون روشی برای کنترل خطا ندارد، اصلاً به درد ذخیره دیتای کامپیوتری نمی‌خورد. اگر چند بیت از موسیقی هنگام پخش خراب شود، تاثیر زیادی در آنچه می‌شنوید نخواهد داشت. اما چند بیت خراب در یک فایل کامپیوتری exe، به معنای کار نکردن آن است. برای ذخیره دیتا روی CD نیاز به کنترل خطاست. بدین ترتیب فرمت جدیدی برای آن به نام ISO-9660 به میدان آمد.


این فرمت به نام High Sierra هم شناخته می‌شود اما نام معروف‌تر آن که عامه‌پسند هم می‌باشد فرمت CD-ROM است. اکثر CDهای دیتا، از این فرمت استفاده می‌کنند. یک فرمت مخلوط بین صدا و فیلم هم به نام CD-I یا CD-Interactive وجود دارد که هدف آن بوده تا روی یک CD بتوان صدا و قیلم را با هم ذخیره کرد تا بعد با هم پخش شوند و ساخت درایوهایی برای کامپیوتر مورد نظر بوده است که بتواند CDهای انواع CD-I را پخش کند. فرمت دیگر، CD-ROM/XA است که آن هم چیزی مانند CD-I می‌باشد و با وجودی که CDهای کمی از آن پیروی می‌کنند، اما اکثر درایوها آنرا ساپورت می‌نمایند.




در مورد سی دی رام CD-ROM


CD-ROM که از طرف کارخانه پر می‌شد، امکانی هم به کاربر خانگی نمی‌داد تا CD خود را پر کند. در این مسیر تکنولوژی با ارئه نوع بخصوصی CD به نام WORM که مخفف Write Once Read Many است به کاربران خانگی امکان داد تا CD خود را در منزل پر کنند اما به علت استفاده از دستگاه‌های گران قیمت خیلی زود منسوخ شد. در اواسط دهه 1990 استاندارد CD-R یا CD-Recordable معرفی شد.


بدین ترتیب پای درایوهای ارزان قیمت CD Burners به میان آمد که می‌توانست دیتا را به دیسک‌های مخصوص CD-R اضافه کند. هر درایوCD-ROM هم قادر بود که CD-R را بخواند و تمام درایوهای CD-R نیز می‌توانستند CD-ROMها را بخوانند. CD-Rها در دو نمونه عرضه می‌شود: دیسک 74 دقیقه‌ای که می‌تواند 650 مگابایت دیتا نگه دارد و دیسک‌های 80 دقیقه‌ای که می‌تواند 700 مگابایت دیتا را نگه دارند.




دیسک‌های CD-R


درایوهای CD-R هم باید نوع دوم یعنی دیسک 80 دقیقه‌ای را ساپورت کنند اما در عمل اینطور نیست. عملکرد دیسک‌های CD-R مانند CD-ROMهای معمولی است ولی به علت مواد شیمیائی خاص براق‌تر است. چون لیزری که در CD-I می‌نویسد از لیزر خواننده 10 بار قوی‌تر است می‌توان به راحتی اختلاف نوری را بین نقاطی که دیتا نوشته شده و نقاطی که دیتا وجود ندارد تشخیص داد. روی CD-R فقط یک بار می‌توان نوشت.


درایوهای قدیمی CD-R در یک بار نوشتن روی آن، تمام فضا را مصرف می‌کرد و امکان نوشتن روی فضای خالی را نمی‌داد. اصطلاحاً در یک Session کار را تمام می‌کرد و گاهی فضای بسیار زیادی از بین می‌رفت. این درایوها به Single-Session Drives معروف بودند. درایوهای جدید Multi Session هستند که به شما امکان می‌دهند تا زمانی که فضای خالی روی دیسک قرار دارد طی مراحل مختلف، دیتا را در آن بنویسید.


البته در این درایوها هم اگر بخواهید می‌توانید در هر مرحله عمل نوشتن را ببندید و دیگر اجازه نوشتن روی دیسک را ندهید. هر چند CD-R بسیار مورد توجه قرار گرفت اما نقطه ضعف بزرگی داشت، شما نمی‌توانید اطلاعات آنرا پاک کرده و آن را مجددا مورد مصرف قرار دهید. بدین ترتیب فرمت CD-RW یا CD-ReWrite ظاهر شد که به قول بعضی‌ها یک فلاپی دیسک 650 مگابایتی است. سرعت Write در این CDها نیز متفاوت است و بستگی به حساسیت جنس ورقة آلومینیومی CD دارد.


هر چه این لایه حساس‌تر باشد. سرعت Write بالاتر خواهد بود. هر چند که دیسک‌های اولیه CD-RW در درایوهای معمولی CD-ROM قابل خواندن نبود اما این نقطه ضعف به سرعت برطرف شد. با ظهور درایوهای CD-RW که می‌توانستند روی دیسک‌های CD-R هم بنویسند، عمر درایوهای CD-R به سر آمد.




چگونگی عملکرد درایوهای سی دی- درگاه لوح فشرده؛ CD player


مسئولیت یافتن و خواندن اطلاعات ذخیره شده بر روی یک CD بر عهده CD Player یا درایو CD است. یک CD player دارای سه بخش اساسی است:




گام اول


یک موتور که باعث چرخش دیسک می‌گردد. چرخش موتور فوق با توجه به شیاری است که می‌بایست خوانده شود و بین 200 تا 500 دور در دقیقه می‌باشد.




گام دوم:


یک لیزر و یک سیستم لنز که برآمدگی‌های موجود بر روی CD را خواهند خواند.




گام سوم :


· یک مکانیزم ردیابی به منظور حرکت لیزر به گونه‌ای که پرتو نور قادر به دنبال نمودن شیار حلزونی باشد.


· CD Player یک نمونه مناسب از آخرین فناوری‌های موجود در زمینه کامپیوتر است. در سیستم فوق داده‌‌ها به شکل قابل فهم و به صورت بلاک‌هائی از داده شکل‌دهی شده و برای یک مبدل دیجیتال به آنالوگ (زمانی که CD صوتی باشد) و یا یک کامپیوتر (زمانی که یک درایو CD-ROM باشد) ارسال خواهد شد.


· پس از تابش نور بر روی سطح دیسک (برآمدگی‌ها)، بازتابش آن از طریق یک چشم الکترونیکی کنترل می‌گردد. در صورتی که بازتابش نور دقیقاً بر روی چشم الکترونیکی منطبق گردد، عدد یک تشخیص داده شده و در صورتی که بازتابش نور منطبق بر چشم الکترونیکی نباشد، عدد صفر تشخیص داده خواهد شد. پس از تشخیص فوق (صفر و یا یک) اطلاعات به صورت سیگنال‌های دیجتال شکل‌دهی خواهند شد.


· در ادامه سیگنال‌های فوق در اختیار یک تبدیل کننده قرار خواهند گرفت. تبدیل کننده سیگنال‌های دیجیتال را به آنالوگ تبدیل خواهد کرد. اگر CD مورد نظر حاوی اطلاعات صوتی (موزیک) باشد، در ادامه سیگنال‌های آنالوگ در اختیار یک تقویت کننده آنالوگ قرار گرفته و پس از تقویت سیگنال مربوطه امکان شنیدن صوت از طریق بلندگوی کامپیوتر به وجود خواهد آمد. وظیفه اولیه CD player تمرکز لیزر بر روی شیار حاوی برآمدگی‌های ایجاد شده است.


· پرتوهای نور از بین لایه پلی‌کربنات عبور و توسط لایه آلومینیم بازتابش خواهند شد. یک چشم الکترونیکی (Opto-electronic ) از تغییرات به وجود آمده در نور استنباطات خود را خواهد داشت. با توجه به برآمدگی‌های موجود در سطح دیسک، بازتابش نور منعکس شده تفاوت‌های موجود را مشخص و چشم الکترونیکی تغییرات حاصل از انعکاس را تشخیص خواهد داد. الکترونیک‌های موجود در درایو، تغییرات نور منعکس شده را به منظور خواندن بیت‌ها، تفسیر می‌نماید.


· مشکل‌ترین بخش سیستم فوق نگهداری پرتوهای نور در مرکزیت شیارهای داده است. عملیات فوق بر عهده «سیستم ردیاب» است. سیستم فوق مادامی که CD خوانده می‌شود، به صورت پیوسته لیزر را حرکت و آن را از مرکز دیسک دور خواهد کرد. به موازات حرکت خطی فوق، موتور مربوطه (Spindle motor) می‌بایست سرعت CD را کاهش داده تا در هر مقطع زمانی، اطلاعات با یک نسبت ثابت از سطح دیسک خوانده شوند.




اکثر درایوهای CD-RW امروزی با تکنیک Packet writing از فرمت UDF یا Universal Data Format استفاده می‌کنند. این درایوها با سه عدد مشخص می‌شوند مانند 12x10x32 عدد اول معرف سرعت نوشتن CD-R است. عدد دوم سرعت بازنویسی روی CD-RW را نشان می‌دهد و سومین عدد معرف سرعت خواندن است


منبع مقاله
عنوان اصلی مقاله همه چیز در باره CD : اطلاعاتتان را کجا ذخیره می‌کنید؟
نویسنده مقاله : یاشار بهمند- حیات‌نو

همه چیز در مورد مادر برد

انتخاب مادربرد ، یکی از تصمیمات مهم در زمان تهیه و یا ارتقاء یک کامپیوتر است .انتخاب فوق ، علاوه بر تاثیر مستقیم بر عملکرد فعلی سیستم ، بیانگر انعطاف سیستم در زمان ارتقاء نیز می باشد . قابلیت های فعلی یک کامپیوتر و پتانسیل های ارتقاء آن در آینده ، جملگی به نوع مادربرد انتخابی بستگی خواهد داشت . امروزه بر روی مادربردها ، پورت های پیشرفته ای نظیر( Fireware(IEEE 1394و یا USB 2.0 و حتی کارت های ( تراشه ) صدای شش کاناله و کنترل های RAID وجود داشته که می توان از آنان در زمان ارتقاء سیستم و بدون نیاز به نصب امکانات جانبی دیگر ، استفاده بعمل آورد.
درزمان انتخاب یک مادربرد همواره سوالات متعددی در ذهن تهیه کننده ( خریدار ) مطرح می گردد: مادربردها چگونه با یکدیگر مقایسه می گردند؟ پارامترها ی سنجش و وزن هر کدام چیست؟ ( پردازنده ها ، نوع تراشه ها ، نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی ). معیار انتخاب یک مادربرد چیست ؟ Chip set های یک مادربرد بیانگر چه واقعیت هائی می باشند ؟ امکانات یک مادربرد چه تاثیراتی را در حیات فعلی و آتی سیستم بدنبال خواهد داشت؟میزان کارایی و کیفیت یک سیستم تا چه میزان وابسته به پتانسیل های مادربرد می باشد ؟ موارد فوق ، نمونه سوالاتی است که در زمان انتخاب یک مادربرد در ذهن تهیه کنندگان مطرح می گردد. در این مقاله قصد داریم به برخی از پرسش های متداول در زمینه انتخاب یک مادربرد پاسخ داده و از این رهگذر با ضوابط و معیارهای انتخاب صحیح یک مادربرد بیشتر آشنا شویم .
جایگاه مادربرد
مادربرد ، پردازنده و حافظه سه عنصرحیاتی در کامپیوتر بوده که در زمان انتخاب مادربرد، سرنوشت پردازنده و حافظه نیز بنوعی رقم خواهد خورد.انتخاب مناسب یک مادربرد از جمله تصمیمات مهمی است که دامنه آن گریبانگیر تجهیزات سخت افزاری دیگر نیز خواهد شد. انتخاب یک مادربرد قدیمی و از رده خارج ( ولو اینکه در حال حاضر پاسخگوی نیازها و خواسته ها باشد ) می تواند زمینه بروز مسائل متعددی در ارتباط با ارتقاء و افزایش توان عملیاتی کامپیوتر در آینده را بدنبال داشته باشد . فراموش نکنیم ما کامپیوتر را نه بخاطر خود بلکه بخاطر اجرای برنامه ها ( در حال حاضر و آینده ) تهیه می نمائیم .
ویژگی ها ی مهم
از مهمترین ویژگی های مرتبط با مادربرد، می توان به موارد زیر اشاره نمود :
• Chip Set مادربرد ، عملیاتی حیاتی و مهم نظیر روتینگ داده از هارد دیسک به حافظه و پردازنده را انجام و این اطمینان را بوجود می آورد که تمامی دستگاههای جانبی و کارت های الحاقی ، قادر به گفتگو ( ارتباط ) با پردازنده می باشند . تولید کنندگان مادربردها ، با افزدون چیپ ست های متفاوت بر روی مادر برد تولیدی خود نظیر کنترلر RAID و پورت های Fireware ، قابلیت ها ی مادربرد تولیدی خود نسبت به سایر محصولات مشابه را نشان می دهند .
چیپ ست های موجود بر روی یک مادربرد ، باعث اعمال محدودیت در رابطه با انتخاب نوع پردازنده ، حافظه و سایر تجهیزات جانبی دیگر نظیر کارت گرافیک ، کارت صدا و پورت های USB 2.0 می گردد. ( برخی از امکانات فوق نظیر کارت صدا ، می تواند بعنوان پتانسیل های ذاتی همراه مادربرد ارائه گردد). اغلب مادر بردهائی که از یک نوع مشابه Chip set استفاده می نمایند ، ویژگی های متعارفی را به اشتراک گذاشته ( به ارث رسیده از Chip set) و کارآئی آنان در اکثرموارد مشابه می باشد. آگاهی از نوع پردازنده ، حافظه ، سرعت کنترل کننده IDE ، کارت گرافیک و صدا ، می تواند کمک مناسبی در خصوص انتخاب مادربرد را ارائه نماید (خصوصا" در مواردیکه از Chip set مشابه استفاده می گردد ) .
• پردازنده :تولید کنندگان مادربرد در برخی حالات ، فهرست مادربردهای تولیدی خود را بر اساس نوع سوکتی که مادربرد حمایت می نماید ، ارائه می نمایند. مثلا" سوکت 478 برای P4 و سوکت A برای Athlon . در اکثر کاربردهای تجاری ، کاربران تفاوت مشهودی را در ارتباط با سرعت بین دو پردازنده Athlon و P4 مشاهده نمی نمایند در حالیکه ممکن است تفاوت قیمت آنان مشهود باشد.بهرحال نوع و سرعت پردازنده ای که می تواند همراه یک مادر برد استفاده شود ، یکی از نکات مهم در رابطه با انتخاب مادربرد است .
• حافظه : امروزه اکثر مادربردها از حافظه های SDRam DDR )Double Date Rate) استفاده می نمایند . البته هنوز مادر بردهائی نیز وجود دارد که از RDRAM یا Rambus استفاده می نمایند. ( تعداد این نوع از مادربردها اندک است ).حافظه های DDR دارای سرعت های مختلفی بوده و پیشنهاد می شود که سریعترین نوعی را که مادربرد حمایت می نماید ، انتخاب گردد . تولید کنندگان مادربرد ،حافظه های DDR را بر اساس سرعت Clock و یا پهنای باند تقسیم می نمایند . سرعت این نوع از حافظه ها ( DDR ) به ترتیب از کندترین به سریعترین نوع ، بصورت زیر می باشد :
DDR200 ( aka PC1600) , DDR266 ( PC2100) , DDR333(PC2700) , DDR400(PC3200)
بردهایی که از RDRAM استفاده می نمایند دارای Chip set اینتل 850 یا 850E می باشند. این نوع از حافظه ها ( RDRAM ) می بایست بمنظور افزایش کارآئی ، بصورت زوج بر روی مادربرد استفاده شده و اسلات های خالی توسط CRIMM تکمیل ( پر) گردند.حافظه ها ی RDRAM، قادر به تامین پهنای باند بالای مورد نیاز برنامه هائی با حجم عملیات سنگین در ارتباط با حافظه، می باشند.( برنامه های ویرایش فیلم های ویدیوئی و یا بازیهای سه بعدی گرافیکی) . قیمت حافظه های RDRAM نسبت به حافظه های DDR دو برابر است .حافظه های RDRAM در حال حاضر با دو سرعت متفاوت ارائه می گردند : PC800 و PC1066 . در صورت انتخاب پردازنده ای از نوع P4 که بر روی BUS با سرعت 533 مگاهرتز اجراء می گردد، سرعت بیشتر پردازنده معیار اصلی انتخاب قرار گیرد . در زمان انتخاب حافظه ، می بایست تعداد سوکت های DIMM و RIMM موجود بر روی مادربرد بهمراه حداکثر حافظه قابل نصب بر روی آن دقیقا" بررسی گردد.
• صدا و گرافیک :اکثر مادربردهای موجود دارای کارت صدا بوده و بندرت می توان مادربردی را یافت که فاقد این قابلیت باشد. آخرین مدل مادر بردها دارای چیپ ست دیجیتالی صدای 6 کاناله بوده که برای بازی ها و فایل های MP3 مناسب تر می باشد. در صورتیکه قصد نصب یک کارت صدا بر روی مادر برد بمنظور افزایش کیفیت صدا وجود داشته باشد ، می توان با استفاده از Jumper و یا BIOS سیستم ، کارت صدای موجود بر روی مادربرد ( OnBoard ) را غیر فعال و از کارت صدای مورد نظر خود استفاده نمود .در صورتیکه بخواهیم از بازی های کامپیوتری استفاده نمائیم که دارای گرافیک سه بعدی می باشند ، می بایست کارت گرافیک موجود بر روی مادربرد را غیرفعال و یک کارت گرافیک متناسب با نوع نیاز را بر روی مادر برد نصب نمود.در این رابطه لازم است به این نکته دقت شود که مادربرد انتخابی دارای اسلات AGP باشد .امروزه اکثر کارت های گرافیکی موجود از اسلات AGP بمنظور ارتباط با کامپیوتر استفاده می نمایند.
• نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی : اکثر مادربردها، با استفاده از یک کنترلر IDE از درایوهای ATA/100 یا ATA/133 پشتیبانی می نمایند. بر اساس مطالعات انجام شده، تفاوت بین دو استاندارد فوق ، بسیار ناچیز بوده و این امر نمی تواند تاثیر چندانی در رابطه با انتخاب یک مادربرد را داشته باشد.انتخاب مادربردهایی که توانایی پشتیبانی از RAID را دارند بسیار حائز اهمیت است . با استفاده از کنترلر فوق ، می توان بر روی یک کامپیوتر از دو هارددیسک بطور همزمان استفاده نمود. بدین ترتیب ، اطلاعات بر روی دو هارددیسک ذخیره و در صورت خرابی یک هارد دیسک ،می توان از هارددیسک دیگر استفاده نمود. (تهیه یک کنترلر RAID بتنهائی مقرون بصرفه نبوده و لازم است درزمان انتخاب ، مادربردی برگزیده شود که از RAID حمایت می نماید).
• ارتباطات ( اتصالات ) : اکثر مادربردها دارای پورت هایی نظیر : اترنت،‌USB2.0 و FireWire می باشند .برخی از مادربردهای جدید ، دارای امکاناتی بمنظور خواندن Flash Memory می باشند. اخیرا"‌مادر بردهایی به نام Legacy free مطرح شده اند که نیازی به پورت های جداگانه نداشته و تمامی پورت ها بطور مختصر در یک پورت تعبیه شده اند.
تشریح مشخصات
در اکثر موارد تهیه یک مادربردجدیدهمراه با خرید پردازنده و حافظه اصلی نیز می باشد. بدین دلیل لازم است بررسی لازم در خصوص تاثیر این قطعات بر کارآئی مادربرد نیز مورد بررسی و توجه قرار گیرد .فراموش نکنیم که همواره پردازنده های جدید و با سرعت بالا دارای قیمت بمراتب بالاتری نسبت به نمونه های قبل از خود بوده و در صورتیکه ضرورتی به استفاده از پردازنده های جدید ، سریع و در عین حال گران وجود ندارد ، می توان با توجه به نوع نیاز خود از پردازنده های دیگر( با سرعت کمتر نسبت به آخرین مدل های موجود ) که با مادربرد انتخابی نیز مطابقت می نمایند، استفاده نمود.
یکی از اجزاء مهم هر مادربرد ، Chip set می باشد که اطلاعات متنوعی را در ارتباط با توانائی مادربرد مشخص می نماید . نوع پردازنده و حافظه ای که مادربرد می تواند حمایت نماید ، برخاسته از نوع Chip set یک مادربرد است . در برخی حالات نوع Chip set موجود بر روی یک مادربرد ، بیانگر نوع پورت های صدا، ویدئو و کارت شبکه نیز می باشد ( عناصر فوق بصورت onboard بر روی مادربرد تعبیه می شوند ) . در زمان انتخاب یک مادربرد لازم است به این نکته دقت شود که تفاوت بسیار بالائی بین مادربردها از لحاظ قیمت وجود نداشته و می توان با در نظر گرفتن تمامی جوانب مادربردی را انتخاب نمود که دارای امکانات جانبی نظیر کارت شبکه و کنترلر RAID باشد. ( تفاوت قیمت بین این نوع از مادربردها با مادربردهائی که فاقد امکانات فوق ، می باشند زیاد نمی باشد) .
پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یک مادربرد در نظر گرفت :
• حمایت از پردازنده :
حداقل : قادر به حمایت از پردازنده های رایج نمی باشد .
پیشنهادی : قادر به حمایت از پردازنده های AMD و یا اینتل باشد .
حداکثر : قادر به حمایت از پردازنده های AMD و یا اینتل باشد.
توانائی مادربرد انتخابی در رابطه با حمایت از پردازنده های موجود ، یکی از تصمیمات مهم در زمینه انتخاب یک مادربرد است ( حمایت ازپردازنده های خانواده AMD و یا اینتل ) .
• نوع حافظه :
حداقل : DDR 200/266
پیشنهادی : DDR266/333 یا PC800/1066 Rambus
حداکثر : DDR333/400 یاPC1066Rambus
نوع و سرعت حافظه ای که بهمراه یک مادربرد نصب می گردد ، تاثیر مستقیمی بر کارآئی و در عین حال قیمت یک کامپیوتر دارد. حافظه های Rambus ، قابل استفاده بر روی تعداد اندکی از مادربردها بوده و قیمت آنان بمراتب بیشتر از حافظه های SDRAM می باشد .
• اتصالات جانبی :
حداقل : USB 1.1
پیشنهادی : USB 2.0 در صورت امکان FireWire
حداکثر : USB 2.0 و FireWire
در صورتیکه تصمیم به تهیه تجهیزات جانبی نظیر چاپگر، دوربین های دیجیتال و درایوهای خارجی CD-RW وجود داشته باشد ( درآینده ) ، پیشنهاد می گردد مادربردی تهیه گردد که دارای پورت های USB2.0 و Firewire باشد .
• عناصر مجتمع و پیوسته :
حداقل : کارت صدا
پیشنهادی : کارت صدای دیجیتالی، کارت شبکه و در صورت امکان پشتیبانی ازویدئو
حداکثر : کارت صدای دیجیتالی و کارت شبکه
اکثر مادربردها دارای امکانات از قبل تعبیه شده ای در رابطه با کارت صدا می باشند ( Onboard ) . در مادربردهای پیشرفته تر امکانات لازم در خصوص کارت های صدای 6 کاناله دیجیتال و کارت شبکه نیز پیش بینی شده است .برخی از مادربردها دارای تراشه های لازم بمنظور حمایت از گرافیک بوده که که باعث کاهش هزینه ها خصوصا" در رابطه با کاربرانی می گردد که نوع استفاده آنان از کامپیوتر ، ضرورت وجود کارت های گرافیک قدرتمند را کم رنگ می نماید .
• نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی :
حداقل : ATA /100
پیشنهادی : ATA/133 در صورت امکان RAID
حداکثر : ATA/133. RAID در صورت امکان Serial ATA
سرعت اینترفیس هارد دیسک و سایر دستگاههای IDE استفاده شده را مشخص می نماید.استاندارد جدید Serial ATA در مادربردهای جدید استفاده می شود(افزایش سرعت اینترفیس ).برخی از مادربردها امکان استفاده از RAID را فراهم می نمایند. در چنین مواردی می توان از دو هارددیسک در یک سیستم استفاده بعمل آورد. بدین ترتیب کارآئی سیستم افزایش و در مواردیکه یکی از هارددیسک ها با مشکل مواجه شود ، امکان استفاده از هارد دیسک دوم وجود خواهد داشت .
نکاتی دررابطه با تهیه مادربرد
• بررسی Chip sets . تولید کنندگان متعددی اقدام به تولید Chip set می نمایند .شرکت هائی مانند Intel، Via،‌SIS، و NVida اکثر چیپ های موجود در بازار را تولید نموده و می توان تمامی آنان را به دو گروه عمده تقسیم نمود: چیپ هائی که از پردازنده های اینتل حمایت می نمایند و چیپ هائی که از پردازنده های AMD پشتیبانی می نمایند.Chip sets ، مشخص کننده نوع حافظه ،‌سرعت پردازنده و نوع تجهیزات جانبی نظیر صدا و ویدئو می باشد که مادربرد قادر به حمایت از آنان می باشد.
• عدم تهیه سریعترین پردازنده :تهیه سریعترین پردازنده موجود، مستلزم پرداخت هزینه بالائی خواهد بود . سرعت آخرین پردازنده با یک و یا دو مدل پائین تر، تفاوت محسوسی نخواهد داشت .
• تهیه سریعترین حافظه ای که ماربرد قادر به حمایت از آن می باشد . تفاوت مشهودی در ارتباط با کارآئی سیستم و در مواردیکه از حافظه های با سرعت پائین تر استفاده می شود ، وجود نخواهد داشت ولی در صورتیکه تصمیم به افزایش حافظه در آینده گرفته شود ، پیدا نمودن حافظه ای با همان ظرفیت بسیار راحت تر خواهد بود( با توجه به این واقعیت که ممکن است در زمان افزایش حافظه ، پیدا نمودن حافظه های قدیمی مشکلات خاص خود را دارا باشد ).
• توجه به بروز برخی از مشکلات مرتبط با کارت های گرافیک همراه مادربرد . چیپ ست هائی که امکانات گرافیک را بهمراه مادربرد ارائه می نمایند ( Onboard ) ، بخشی از حافظه سیستم را جهت ذخیره اطلاعات گرافیکی ، استفاده نموده که همین موضوع می تواند کاهش کارآئی سیستم را بدنبال داشته باشد. پیشنهاد می گردد در صورت تهیه مادربردی با قابلیت فوق ، چیپ گرافیکی آنرا غیر فعال و از یک کارت گرافیکی ارزان قیمت استفاده گردد. درصورتیکه در آینده قصد استفاده از گرافیک بالا وجود داشته باشد ، می توان مادربردی را انتخاب که دارای ایننترفیس AGP باشد.
• تهیه مادربردی با مشخصات بیش از نیاز فعلی . در زمان انتخاب یک مادربرد سعی گردد ، مادربردی انتخاب گردد که امکان حمایت از RAID ،‌کارت شبکه ،پورت USB2 و FireWire را دارا باشد. استفاده از چنین مادربردهائی از لحاظ اقتصادی نیز مقرون بصرفه بوده و در صورت نیاز به استفاده از قابلیت های فوق ، می توان از پتانسیل های مادربرداستفاده نمود( بدون هزینه مجدد)